Przemienić kryzys w rozwój [5]

Choroba i śmierć są nieodłącznie wpisane w życie ludzkie. Bywa jednak tak, że jego naturalny bieg zostaje zakłócony przez diagnozę lekarską, która jest jak wyrok skazujący. Wówczas pojawia się kryzys, któremu towarzyszą trudne egzystencjalne pytania typu: Dlaczego akurat mnie to spotkało?! Załamuje się psychika, pojawia się kryzys duchowy, co pogarsza i tak ciężką sytuację. Czasem nam się wydaje, że chory potrzebuje naszego pocieszenia czy zapewnienia, że wszystko będzie dobrze. Nie, on potrzebuje naszej obecności i bycia wysłuchanym.

Jeden z kapelanów szpitalnych zauważył, że bardzo wiele ludzkiego cierpienia się marnuje. A można by je opatrzeć intencją, ofiarować jako duchowy dar za kogoś lub za coś.

Nieuchronnie nadchodzi moment śmierci. Dla osób starszych, które mają się ku końcowi, jest to coś, co rozumieją: mam dziewięćdziesiąt lat, czas już na odejście. Nie mają zatem żalu do nikogo, nie płaczą. Ale dla młodszych to dramat, z którym trudno się pogodzić. Są więc lęki, łzy i żale. Temat śmierci staje się tabu, nie porusza się go w rozmowie z bliskimi, choć tyle niezałatwionych spraw można by podjąć. Uwaga skupia się głównie na tym, by nie bolało.

Jakże wtedy potrzebni są bliscy ludzie, którzy przyjdą z pomocą, by wielowymiarowo wesprzeć. Którzy potrafią zadbać nie tylko o dobrą opiekę lekarską i pielęgnacyjną, ale i o potrzeby duchowe: zapewnią o modlitwie wstawienniczej, umożliwią dostęp do życia sakramentalnego. Wtedy łatwiej przychodzi pogodzenie się z tym nagle urwanym życiem i jego planami: że nie będę na ślubie córki, że nie ucieszę się wnukami, że nie sfinalizuję rozpoczętych projektów…

Warto podpatrywać świętych – a w tym Jadwiga Królowa jest niedościgłym wzorem – jak rozgrywać ten najbardziej decydujący moment umierania, który może stać się owocem dojrzałości życiowej i zdecydować o całej wieczności.

s.Alicja Rutkowska Św. Jadwiga Królowa wobec sytuacji kryzysowych. Cz. V – Kryzys w chorobie i nadchodzącej śmierci.

__________________________________________

Wstęp, plansze i przygotowanie do publikacji: S. Alicja Rutkowska CHR