14 kwietnia

Zwykło się mówić o tzw. napięciu eschatologicznym, pomiędzy „już” a „jeszcze nie”. Powyższa modlitwa roztacza przed nami jednak inny horyzont. To rozpięcie między grzechem, życiem świętym i obiecanym dziedzictwem. Grzech, choć wciąż w nas godzi, jest już za nami. Zanurzeni przez chrzest w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa prowadzimy święte życie. Niełatwo się to czyta, prawda? Słowa nie pasują do rzeczywistości? Co zatem można zrobić, żeby tak rzeczywiście było, żeby czuć świętość własnego życia. Święty Paweł uczy na swoim przykładzie – zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie. Chyba tak odczytał słowa Jezusa: kto przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie jest Mnie godzien. A więc? A więc – do przodu! Pascha już nie daleko.