ŚWIĄTYNIA SALOMONA

Już Dawid nosił się z zamiarem wybudowania świątyni po przeniesieniu Arki Przymierza do Jerozolimy. Jednak dopiero jego syn Salomon zrealizował ten plan. Wybudowano ją na placu, na północ od wzgórza Ofel. Posiadała trzy części: przedsionek, zwany Ulam, wprowadzający do miejsca świętego, nazywanego Hekal, oraz miejsce najświętsze - Debir, oddzielone od poprzedniego zasłoną. Hekar i Debir stanowiły przybytek świątyni.

Była początkowo kaplicą królewską, stąd jej dziedziniec połączony był z pałacem królewskim. Cały ten zespół budowlany usytuowano na większym placu otoczonym murem. W Debir znajdowała się Arka Przymierza. W Hekal był ołtarz kadzenia, stół chlebów pokładnych oraz dziesięć świeczników. Ołtarz całopaleń wraz ze „spiżowym morzem” (zbiornik na wodę) i dziesięcioma kadziami z brązu stał na dziedzińcu w pobliżu przedsionka. Na tym dziedzińcu odbywały się koronacje królów.
(za: Gość Niedzielny Nr 30/2002)