Od wczesnego ranka czuwaliśmy przy Bożym Grobie, dzieci malowaały jajka i ozdabiały koszyczek, dorośli wraz z dziećmi udali się do świątyń, aby poświęcić wielkanocne potrawy, a dzień kończyła liturgia wielkosobotnia z odnowieniem przyrzeczeń chrztu.
W Wielką Sobotę Kościół milczy. Dlaczego?
Wielka Sobota w tradycji polskiej to dzień adorowania pogrzebanego Chrystusa. Ludzie tłumnie nawiedzają kościół, by się pomodlić przy Grobie Pańskim. Drugim nieodzownym elementem tego dnia jest poświęcenie potraw.
Oz 6,1-6 Ps 51 Łk 18,9-14
Boże, jeszcze piętnaście minut. Co ja tu będę robił?
Ez 37,21-28 Jr 31 J 11,45-57
Mi 7,14-15.18-20 Ps 103 Łk 15,1-3.11-32
W Wielką Sobotę błogosławi się pokarmy na stół wielkanocny. Wierni przynoszą w godzinach popołudniowych do kościoła tzw. święcone. Święcenie pokarmów świątecznych jest starym zwyczajem w Kościele. Spożywanie posiłku jest też czynnością świętą, dlatego modlimy się przed i po jedzeniu, a na największe święto Zmartwychwstania święcimy także pokarmy.
Pwt 26,16-19 Ps 119 Mt 5,43-48
I tydzień Wielkiego Postu - sobota.
Trud nie jest celem sam w sobie, ale stanowi drogę przemiany mentalności świata w mentalność ewangeliczną.