Konieczność formacji lektora

Wstęp

Istnieje konieczność formacji lektora do posługi w świętej liturgii. Przygotowanie to winno być przede wszystkim wewnętrzne (duchowe) i zewnętrzne (praktyczne).

Pierwsze przygotowanie - wewnętrzne zakłada formację przynajmniej w dwóch dziedzinach: biblijnej i liturgicznej.

Formacja biblijna zmierza do tego, aby lektorzy potrafili zrozumieć czytania w ich własnym kontekście oraz w świetle wiary pojmować istotną treść orędzia objawienia.

Formacja liturgiczna winna lektorom zapewnić pewną znajomość sensu struktury liturgii słowa oraz związków między liturgią słowa i liturgią eucharystyczną.

Drugie przygotowanie - zewnętrzne ma na celu przyswojenie lektorom umiejętności publicznego czytania zarówno żywym głosem, jak i przy pomocy współczesnych urządzeń nagłaśniających.

Te dwa rodzaje przygotowań do posługi lektorskiej są przedmiotem niniejszego artykułu.

I. Formacja wewnętrzna (duchowa)

W toku przygotowań ministranta do posługi lektora ma być formacja duchowa, na którą składają się dwa wymiary: biblijny i liturgiczny.

1. Biblijny wymiar formacji

a) Znajomość Pisma Świętego
Jest niezmiernie ważne, aby kandydat na lektora podczas trwania formacji biblijnej dowiedział się możliwie najwięcej na temat księgi zawierającej słowa samego Boga, z której lektor, jako powołany ma odczytywać słowo Boże. Sprawą istotną jest, by kandydat wiedział, że Pismo Święte powstawało stopniowo. Znajomość ta w toku formacji może być znaczne rozszerzoŹna, pozwala bowiem kandydatowi zrozumieć wielkość, wzniosłość i wyjątkowość tej świętej księgi, a co za tym idzie - wzbudza w nim Jej umiłowanie.

b) Historia zbawienia
Dalszy etap formacji biblijnej może być próbą uświadomienia kandydatowi, czego może się nauczyć z kart Starego Przymierza. "Z ksiąg Starego Testamentu można dowiedzieć się o przynależności ludzi do Boga, o ich grzechu, o tęsknocie za Bogiem, oraz o wielkiej miłości Boga do ludzi i przyjściu na świat Zbawiciela".

Dla poszerzenia stopnia formacji biblijnej ważna jest również znajomość treści ksiąg Nowego Testamentu, który jest historią życia Jezusa - Zbawiciela i kontynuacją historii zbawienia. Przez przyswojenie tych treści lektor prawdziwie może poczuć się narzędziem w ręku Boga, cząstką historii zbawienia i pojednania.

c) Pismo Święte w życiu lektora
Nie można być chrześcijaninem, uczniem Chrystusa, nie ceniąc Jego słowa, zapisanego w Ewangelii, nie mając własnego egzemplarza Biblii, nie czytając Pisma Świętego i nie żyjąc słowem Bożym na co dzień.

Lektor będąc specjalnym narzędziem Boga przemawiającego do człowieka, musi pamiętać, że jest pierwszym słuchaczem słowa Bożego. Proklamując je podczas liturgii, powinien odnieść je najpierw do siebie samego, jako wezwanie domagające się konkretnej odpowiedzi. Lektor jest tym, który żyje słowem Bożym, czyta je i nad nim rozmyśla, z niego czerpie tematy do refleksji i modlitwy.

Obrzęd przyjęcia do grona lektorów zawiera w swej formule znamienne zdanie:
"Przyjmijcie księgę Pisma Świętego
i bądźcie głosicielami słowa Bożego!
Gdy wiernie sprawować będziecie swoją posługę,
otrzymacie nagrodę,
obiecaną pierwszym głosicielom Ewangelii świętej".

To zdanie przypieczętowane przez kandydatów niemalże sakramentalnym "Amen" kryje w sobie piękną i wzniosłą obietnicę. Zakłada ono jednak pełną świadomość kandydata do podjęcia Bożego wyzwania. Pogłębieniu i utrwaleniu tej świadomości ma służyć formacja biblijna w połączeniu z liturgiczną.