Listy z ostatniego miejsca

„Czcigodny i bardzo drogi Ojcze,

jestem po Świętach Wielkanocnych i raduję się, że mogę mówić Ojcu o okresie paschalnym, a cieszę się z długiej ciszy Wielkiego Postu, ciszy błogosławionej i drogiego skupienia, których nie zmąciłyby nasze listy, jeśli moglibyśmy do siebie pisać, ponieważ mówimy tylko o dobrym Bogu; a jednak wyznam, że czasem cenniejsza jest cisza.”

(fragment listu bł. Karola de Foucauld do ojca Eugeniusza z dnia 10 kwietnia 1891)

(fragment listu bł. Karola de Foucauld do opata dom Marcina, luty 1892)

(fragment listu bł. Karola de Foucauld do ojca Eugeniusza z dnia 11 kwietnia 1893)

(fragment listu bł. Karola de Foucauld do o. Hieronima z dnia 8 listopada 1896)

„Mój drogi Ojcze, dziękuję za wspaniałe listy. Dziękuję za słowa o Panu Jezusie. Ma Ojciec rację! O czym by tu rozmawiać, jeśli nie o Tym, który jest naszym życiem, dla którego oddychamy, dla którego samego chce nam się żyć, do którego należymy bez ograniczeń i bez zastrzeżeń: ciałem, duszą, duchem, sercem. Cały Jego, wszystko dla Niego! Jak jest bosko dobry, skoro pozwala kochać siebie takim mrówkom jak my. Samo Jego spojrzenie to już byłoby za dużo: On, nieskończony, najwyższa i nieskończona doskonałość! A my to tylko małe stworzenia, i to stworzenia niewdzięczne, złe i grzeszne. A On patrzy na nas i staje się jednym z nas; jego „rozkoszą jest przebywać z synami ludzkimi”; On ich otula wzrokiem i prowadzi po wszystkich ich ścieżkach; staje się ostatnim z nich, cierpi z nimi, dla nich i z ich powodu przez trzydzieści trzy lata i umiera przez nich i dla nich, oblewając i  uświęcając wszystkich Swoją boską Krwią. Jakże jesteśmy szczęśliwi!”

(fragment listu bł. Karola de Foucauld  do  o. Hieronima z dnia 24 stycznia 1897)

__________________

* Fragmenty pochodzą z książki Brat Karol de Foucauld, Umiłowane ostatnie miejsce. Listy do braci trapistów, tłum. Nelly Przybylska, Wydawnictwo Karmelitów Bosych w Krakowie. Redakcja dziękuje Wydawnictwu za wyrażenie zgody na publikację w portalu wiara.pl