Głosić wiarę z radością

Środa, 24 października - tajemnice chwalebne

1. Zmartwychwstanie Jezusa

Rzekł do niej Jezus: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?” (J 11,25-26). Te słowa Pan Jezus skierował niegdyś do św. Marty. Dziś jest to podstawowe pytanie kierowane do mnie: czy wierzę w Chrystusa zmartwychwstałego, czy ta wiara objawia się w moim życiu i czy jestem gotowy dzielić się nią z innymi? Czy jestem gotowy nieść ludziom największą nadzieję, że nasze życie zmienia się, ale się nie kończy?

2. Wniebowstąpienie Jezusa

Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,18-20). Apostołowie poszli głosić Ewangelię, świadomi żywej obecności Pana Jezusa przy nich. Ta sama Boża obecność towarzyszy i dzisiaj moim krokom. I nadal są wokół ludzie, którzy czekają na Dobrą Nowinę. A ja, tak jak i Apostołowie, nie mogę nie głosić miłości Boga.

3. Zesłanie Ducha Świętego

„«Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi». Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu” (Dz 1,8-9). Apostołowie potrzebowali umocnienia, aby wytrwać w dawaniu świadectwa o Panu Jezusie, aż po oddanie za Niego życia. Może nie groziła mi jeszcze śmierć za wyznawanie wiary w Chrystusa, mogłem już jednak spotkać się z tego powodu z niechęcią, złośliwością czy odrzuceniem. Moc Ducha Świętego zawsze mnie podtrzyma, abym nie uległ sile zła.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny»” (Łk 1,46-49). Maryja doświadczyła potęgi miłości Boga. Głosiła ją całym swoim życiem z radością i wdzięcznością. I ja mam osobiste doświadczenie miłości i dobroci Boga. Ludzie wokół czekają na moje świadectwo wiary, na świadectwo chrześcijańskiej radości.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi

„A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!» I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie” (Ap 22,17). Maryja poszła za Panem do końca. Jej pragnienie Boga, którym żyła na ziemi, znalazło swoje uwieńczenie w pełni życia wiecznego. W każdym człowieku jest pragnienie Boga, pragnienie jedynej miłości, która pokonuje śmierć. Poznałem drogę do wody życia. Czy zatroszczę się o poznanie jej również przez moich braci i siostry?

Katarzyna Gembarowska, PDM Warszawa