Głosy Adwentu

Na ulicach już pojawiły się świąteczne dekoracje a wielkie sieci kuszą nas promocjami. Ale sumienie, nasz wewnętrzny strażnik, każe zachować spokój. Wręcz przestrzega, by nie dać się zwieść temu, co kolorowe, miłe, wzbudzające pozytywne emocje. I przypomina o tym szczególnym czasie czterech tygodni przygotowania. Więcej. Podpowiada, że te cztery tygodnie w sposób niezwykle intensywny mówią o całej naszej drodze wiary, o drodze człowieka, zmierzającego przez całe życie na spotkanie Pana, a cała nasza historia jest oczekiwaniem na dzień, gdy nasz Pan przyjdzie w chwale, wszystko „czyniąc nowe” (Ap 21,5).

Nie dając się zwieść idziemy za wskazaniem opublikowanego pod koniec Jubileuszu Miłosierdzia słownika „Grzech – Miłosierdzie – Pojednanie” i po raz kolejny uświadamiamy sobie, że istotą „Adwentu jest wezwanie do czuwania i modlitwy. Czuwanie z wiarą i modlitwą pozwala rozpoznawać znaki nadejścia Pana we wszystkich sytuacjach życia i trwać w oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów” (s. 30).

Kolejną podpowiedź znajdujemy w opublikowanym na zakończenie Jubileuszu Liście Misericordia et misera. Pisząc o swoim gorącym pragnieniu „aby Słowo Boże było coraz bardziej czczone, znane i upowszechnione, aby poprzez nie można było lepiej zrozumieć tajemnicę miłości, która wypływa z tego źródła miłosierdzia” (p. 7) zachęca nas do „kreatywności, aby wzbogacić to wydarzenie inicjatywami, które zachęcają wierzących, by byli żywymi narzędziami rozpowszechniania Słowa. Z pewnością wśród tych inicjatyw znajduje się szersze upowszechnienie lectio divina, aby w modlitewnej lekturze świętego tekstu życie duchowe znalazło wsparcie i rozwój” (tamże).

Papieska propozycja współbrzmi z tematem rozpoczynającego się w I Niedzielę Adwentu nowego Roku Kościelnego. „Idźcie i głoście”. Słuchać by głosić. Świadkiem miłosierdzia nie może być ktoś, kto miłosierdzia nie doświadczył. Głosem nie będzie człowiek, który sam Głosu nie usłyszał.

Skoro modlitwa, czuwanie, lectio divina, to przede wszystkim słuchanie. Wsłuchiwanie się w głosy, rozbrzmiewające w Słowie i liturgii Kościoła. W naszym przygotowaniu cztery głosy: Izajasza, Jana Chrzciciela, św. Józefa i Maryi. Świadków nadziei, Nadchodzącego, ciszy i Tajemnicy. Oni przygotują nas na spotkanie świadków radości. A ci zaprowadzą nas do miejsca, gdzie swoje Oblicze ukaże nam On, Emmanuel, Bóg z nami, Głos nad głosami.

Zatem zapraszamy do wspólnego słuchania.