XI tydzień zwykły

Dzisiejsza kolekta jest echem słów, wypowiedzianych przez Jezusa w Wieczerniku. „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,5). Pierwszą reakcją słuchającego tych słów człowieka może być wewnętrzny opór. Tym większy, im bardziej czujemy się panami otaczającego nas świata. Zapominamy przy tym, że możemy panować tylko dlatego, że On dał nam tchnienie życia i w akcie stworzenia dał nam władzę nad wszystkim, co żyje. Dlatego św. Paweł pytał: „Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał?” (1 Kor, 4,7). Tylko człowiek, mający świadomość przekraczającego wszelkie wyobrażenia obdarowania, może Boga nazywać mocą ufających. Tę ufność wzmacnia obietnica Jezusa: „Jeżeli we Mnie trwać będziecie , a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to się wam spełni” (J 15,7). Z tego powodu wyznanie ufności łączymy z błaganiem i zgodność naszej woli z Bożymi przykazaniami, bo właśnie ta zgodność jest „warunkiem” wysłuchania naszej modlitwy.