Szkoła patrzenia

III. Patrzenie "w głąb"

Opowiadanie
Pewien więzień przez długie lata żył w całkowitym odosobnieniu. Nikogo nie widywał ani nie słyszał ludzkiego głosu, a posiłki podawano mu przez otwór w ścianie.
Kiedyś do celi przyszła mrówka. Więzień z zafascynowaniem przyglądał się, jak pełzła dookoła pomieszczenia. Potem podniósł ją na dłoni, aby się jej lepiej przyjrzeć, dał jej ziarenko lub dwa, a w nocy trzymał ją pod swoją filiżanką zrobioną z puszki.
Pewnego dnia nagle uderzyło go, że trzeba było aż dziesięciu długich lat całkowitego odosobnienia, aby otworzyły mu się oczy na urok zwykłej mrówki.


Zadania

• Ja i mój Bóg:
  
  
  1. Postaraj się wygospodarować w tym tygodniu czas na dłuższą medytację biblijną;
  2. Przed jej rozpoczęciem przygotuj kartkę papieru i podziel ją na dwie części;
  3. Po modlitwie do Ducha Świętego rozpocznij lekturę Ewangelii w/g św. Łukasza;
  4. W trakcie lektury zapisuj w lewej kolumnie te cechy Jezusa, które zwracają Twoją szczególną uwagę;
  5. Gdy zapiszesz całą kolumnę zrób przerwę, modląc się słowami Psalmu 139;
  6. Po głębszym zastanowieniu zapisuj w prawej kolumnie te momenty twojego życia, w których Jezus był doświadczany w taki sam sposób, jak w opisie Ewangelisty.
  7. Na zakończenie medytacji wyśpiewaj razem z Maryją „Magnificat” (Łk 1, 46-55).
• Ja i mój bliźni:
  
  
  1. Pomyśl o osobie, która w ostatnim czasie sprawiła ci wiele bólu;
  2. Spróbuj dostrzec przynajmniej trzy dobre cechy charakteru tej osoby;
  3. Przyjdź na Mszę św. kilkanaście minut wcześniej i przed Najświętszym Sakramentem módl się, by te trzy cechy mogły zawsze promieniowały poprzez uczynki tej osoby.
  
  
  Opowiadanie pochodzi z:A. de Mello SJ, Modlitwy żaby, Kraków 1992