Pieśń nad pieśniami, czyli ukrzyżowana miłość

Biblia czytelnie pokazuje, jak uczucie to, przeżywane w oderwaniu od Boga i Jego woli, przyczynia się do zrywania więzi z Bogiem i jak kończy się czasem cierpieniem dla innych ludzi. Pokazuje to wspomniana wyżej miłość Dawida do Batszeby, ale też widać to w życiu jego synów: Absaloma i Amnona. Absalom miał piękną siostrę Tamar, w której zakochał się Amnon. Jednak ta miłość okazała się tylko pożądaniem, które doprowadziło do zgwałcenia Tamar. Dawid nie ukarał Amnona, ponieważ go kochał. Miłość do pierworodnego zwiodła go na manowce i pozostawił uczynione zło bez kary. To zło zaowocowało bratobójstwem: Absalom zabił Amnona.

Również życie Salomona pokazuje, jak będąc mądrym z powodu niewłaściwej miłości do kobiet można okazać się głupcem: „Król Salomon pokochał też wiele kobiet obcej narodowości, a mianowicie: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki i Chetytki, z narodów, co do których Pan nakazał Izraelitom: «Nie łączcie się z nimi, i one niech nie łączą się z wami, bo na pewno zwrócą wasze serce ku swoim bogom». Jednak Salomon z miłości złączył się z nimi, tak że miał siedemset żon-księżniczek i trzysta żon drugorzędnych. Jego żony uwiodły więc jego serce. Kiedy Salomon zestarzał się, żony zwróciły jego serce ku bogom obcym i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida. Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid, jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze na wschód od Jerozolimy, oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom. Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić obcych bogów, ale on nie zachował tego, co Pan mu nakazał. Wtedy Pan rzekł Salomonowi: «Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i dam twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twojego syna. Jednak nie wyrwę całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na Jeruzalem, które wybrałem».” (1 Krl 11,1-13)