Światła wielkanocnej radości

Stacja VIII Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza

Prowadzący: Chrystus zmartwychwstał Alleluja!
Wszyscy: Prawdziwie zmartwychwstał Alleluja!

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»  Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». (J 20,24-29).

Sceptycyzm Tomasza jest zrozumiały. My pewnie też w coś takiego jak powstanie z martwych zmarłego łatwo byśmy nie uwierzyli. Ale jest też dla nas błogosławiony. Bo dzięki jego sceptycyzmowi my już nie musimy wkładać palców w miejsce śladów po gwoździach Jezusa. My uspokojeni doświadczeniem Tomasza możemy być „błogosławionymi, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.