Wigilijna ściąga. Czyli w kilku słowach o prostych znakach.
A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka [Izajasza]: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami” (Mt 1, 22-23).
W zrozumieniu tajemnicy przyjścia na świat Zbawiciela w Osobie Jezusa pomagają zwyczaje bożonarodzeniowe. W prostych znakach, wskazujących na przychodzącego Mesjasza, ukryte jest piękno Bożego zamysłu zbawienia.
WIGILIA – (słowo z jez. łac. = czuwanie) oznacza dzień poprzedzający wielkie święta, teraz objawienie się Syna Bożego w ludzkiej naturze. Tradycyjnie w Polsce zachowuje się post, który oznacza oderwanie się od tego, co przemijające i cielesne ku temu, co duchowe i „w górze” – ku Bogu. Ten post (jak i godzinny post eucharystyczny przed każdą Komunią świętą) to robienie przychodzącemu Panu miejsca w sobie.
Dekorujemy choinkę w dniu 24 grudnia, gdy wspominamy naszych pierwszych rodziców – Adama i Ewę. Ten czas i drzewko przypominają o upadku i odkupieniu rodzaju ludzkiego przez Chrystusa, który przez krzyż otworzył człowiekowi drogę do utraconego drzewa życia (Rdz 3,22), czyli daru nieśmiertelności. Chrystus przychodzi do nas z darami odkupienia, dlatego pod choinką umieszczamy prezenty jako symbol Jego darów.
WIECZERZA WIGILIJNA wyraża nie tylko wspólnotę pomiędzy ludźmi, ale i wspólnotę ludzi z Bogiem.
Świeca to znak przychodzącego Chrystusa „światłości prawdziwej, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi” (J 1, 9). Zapalaniu świecy może towarzyszyć wezwanie modlitewne: „Światło Chrystusa” – odpowiedź: „Bogu niech będą dzięki”.
BETLEJEM Z HEBRAJSKIEGO TO DOM CHLEBA.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |