8. Niedziela Zwykła (A)

Nasze życie to droga

Piotr Blachowski

Bardzo często słyszymy termin „mapa drogowa”. I tak sobie myślę, czy nie warto by było pokusić się o stworzenie takiej mapy drogowej dla każdego chrześcijanina. Mapy, która pozwoliłaby nam z czystym sumieniem, z wiarą i modlitwą przejść przez życie ziemskie aż po jego kres.

Gdyby mapa taka została stworzona, to sprawy, o których piszę poniżej, powinny być w niej zaznaczone kolorem czerwonym. Wiemy, że pogoń za dobrobytem a pogoń za możliwością przeżycia to wbrew pozorom dwa zupełnie różne problemy. Z ludzkiego punktu widzenia to oczywiste, że każdy chce być otoczony gronem przyjaciół, chce korzystać z nowinek technicznych i dóbr kultury, chce, aby okres, który przychodzi mu przeżyć na padole ziemskim, był w miarę łatwy i nie obfitował w przykre czy złe doświadczenia. Zrozumiałe jest, że mając wiele spraw do załatwienia korzystamy z tego, co daje nam nauka, technika, czyli korzystamy ze zdobyczy ogólnoludzkich, co wcale nie oznacza, że lekceważymy w ten sposób plan Boży.

A teraz zmieńmy punkt widzenia i spójrzmy na życie z perspektywy ostatecznego spotkania z Panem. Dostrzeżemy wówczas to, co najważniejsze, a mianowicie: by żyjąc, pracując, spotykając się z innymi, nie odrzucać tego, co oferuje nam Bóg, czyli Zbawienia; by nasze działania współgrały z drogą wyznaczoną przez Tego, który nam zaplanował życie,  dając równocześnie wolną wolę, i który obserwuje, jak i w jaki sposób, korzystając z dobrodziejstw kultury i techniki, idziemy drogą ku Niemu, ku Jego wiedzy i Miłości.

Bóg dał nam wolną wolę, więc do nas należy wybór. Jednak lepiej nie powtarzać za Izajaszem słów przypisywanych Syjonowi: "Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał" (Iz 49,14b), natomiast warto za wzór wziąć ufność św. Pawła i wołać wraz z nim: „Niech więc uważają nas ludzie za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych!” (1 Kor 4,1). Dlaczego? Bo razem tworzymy Kościół Święty, którego zadaniem jest głosić wszystkim Boga, Jego prawo i Jego Miłość. Gdy będziemy tak postępować, „każdy otrzyma od Boga pochwałę” (1 Kor 4,5b).

Ewangelia dzisiejsza wyraźnie określa nasze zadania, ale także prawa. Słowo Mamona, wypowiadane przez Jezusa Chrystusa, nie oznacza tylko i wyłącznie fortuny, o której wielu z nas myśli, lecz może również oznaczać nasz wybór drogi życiowej – z Bogiem lub bez Niego, przynależność do takiej czy innej grupy zabiegającej o różne przywileje, może określać wybór naszego statusu, idei życia czy podejścia do drugich. Nasze życie to droga, którą mamy przejść w sposób godny, spokojnie, wypełniając wyznaczone nam zadania, ale zawsze na pierwszym miejscu stawiając Boga. Ostatnie słowa tego fragmentu Ewangelii mogą posłużyć za dewizę postępowania: „Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie.” (Mt 6,33-34).

Maryjo, Boża Rodzicielko, Matko nasza, prosimy, pomóż nam iść drogą Twego Syna, pomóż nam dążyć do doskonałości i miłości Boga.