Ów grób w Jerozolimie, wykuty w skale, w którym przez Jezusem nikogo jeszcze nie pochowano, jako pierwszy w historii ludzkości stał się pusty. Ten, który w nim spoczywał, zmartwychwstał. To Dobra Nowina, która zmienia wszystko. Życie ludzkie zyskało odtąd nowy wymiar: liczy się nie tylko to nasze ziemskie życie, ale i to wieczne. Dbając o pierwsze, głupim byłoby nie zadbać o to drugie, o niebo lepsze…

Czas więc wyrzucić to, co stare; stary sposób myślenia o tym świecie. Że liczy się tylko tu i teraz; że co człowiek zagarnie dla siebie dziś, to jego, bo nie ma żadnego „potem”. Czas na serio potraktować to, czego uczył Chrystus. Wyrzucić z serc – jak pisze święty Paweł do Koryntian - złość i przewrotność, a żyć w czystości (przecież nie tylko seksualnej) i prawdzie. Czas zrozumieć – jak z kolei pisał do Kolosan –  że my już umarliśmy. Z Chrystusem, przez chrzest. I że jeśli jest jakieś sensowne życie, to tylko to „w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga”.

Czas wyrzucić ze swojego myślenia przyziemność, a zacząć myśleć i żyć jak przystało na obywateli nieba.

Modlitwa
Panie Jezu Chryste: Twoje zmartwychwstanie wszystko zmienia. Wiem, że nie ma sensu gonić za wielkością, posiadaniem, szczęściem. Bo pierwsze i drugie nic nie znaczą, kiedy ma się trzecie. Tu, na ziemi, jestem tylko przechodniem.  Ty przygotowałeś dla mnie mieszkanie w niebie; we wspólnocie niekłamanej miłości. Dziękuję CI za to.