Wybrani

Z Psalmu 147

Chwal, Jeruzalem, Pana,
wysławiaj twego Boga, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.

Zapewnia pokój twoim granicom
i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia,
a szybko mknie Jego słowo.

(...)

Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów,
nie oznajmił im swoich wyroków.

Chwalmy Boga. Za co? Bo dzięki niemu jesteśmy bezpieczni. Nie może nas dosięgnąć wróg, nie złamie nas niedostatek, głód... Nic nam nie grozi? Na tym świecie, owszem. Nasz byt tu zawsze jest obarczony dozą niepewności. Ale przecież mamy gwarancję bycia w niebie...

Bo jesteśmy wybrani. Ciągle możemy z radością powtarzać słowa z jednej  z modlitw eucharystycznych: dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli...  Tylu na świecie nie poznało Boga; tylu na świecie nie uwierzyło Chrystusowi. My mamy wielki skarb...

Dziękuję Ci Boże, że jestem wśród tych, których wybrałeś. Służba Tobie to lepsze niż bycie ziemskim panem. Bo to życie się skończy. Ty dajesz życie wieczne. I choć jesteśmy sługami, Ty traktujesz nas jak synów i córki. Bo nas kochasz, bo nas lubisz, bo Ci na nas zależy. Dziękuję...