Prawość daje życie

Z Psalmu 34

Jakim ma być człowiek, co miłuje życie
i pragnie dni, by zażywać szczęścia?
Powściągnij swój język od złego,
a wargi swoje od kłamstwa.
Od zła się odwróć, czyń, co dobre,
szukaj pokoju i dąż do niego.

To Psalm wskazujący, że kto boi się Boga, ten doświadczy Jego błogosławieństwa…  Charakterystyczne, że wśród wielu złych czynów, które może popełnić człowiek, wymienia tylko grzechy języka. Czyli miotanie obelg, kłamstwa, oszczerstwa, rzucanie fałszywych podejrzeń i ile jeszcze innych ich jest...

Wydaje się chyba dziś ludziom, że grzechy popełniane językiem to nic takiego. Tyko słowa. I wypisują w internecie różne straszne rzeczy pod adresem innych i o innych…

Charakterystyczne też, że psalmista wzywa nie tylko do porzucenia zła, ale do czynienia tego, co dobre. Dziś wiemy, a być może wiedział i on, że życie nie znosi pustki. Że jeśli chce się tylko unikać zła, to ono będzie wracać. Potrzeba opustkę wypełnić dobrem…

No i szukać pokoju….

Nie wiem, Boże, co zgotowałeś mi na dalsze dni mego życia. Nie oczekuję, że starając się być dobrym, zyskam powodzenie, sławę czy bogactwo. Bo wiem, że  prawdziwym dobrem jest dopiero życie wieczne. I tego życia wiecznego zdecydowanie najbardziej od Ciebie chcę. Pomóż mi, oświecaj mnie, oczyszczaj, wspomagaj, bym był człowiekiem po Twojej myśli; bym z całych sił unikał zła, ale jeszcze bardziej dążył do tego, co prawe, dobre i szlachetne…