Nie lgnąć ku marności

Z Psalmu 24

Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca,
którego dusza nie lgnęła do marności.

W Psalmie chodzi o wstępowanie na Syjon, do świątyni w Jerozolimie. Dziś można jednak spytać: kto godzien jest przystąpić do Boga podczas Mszy? Kto godzien nieba? Odpowiedź ta sama: człowiek rak nieskalanych i czystego serca, którego dusza nie lgnie ku marnościom...

To nie jest tak, że każdy godzien jest przyjąć Komunię, każdemu niebo należy się jak psu miska zupy. Trzeba być tego godnym. Bo zawsze „nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie” – powtarzamy. Ale wystarczy jedno Boże słowo odpowiedzi na skruchę...

Właśnie: na skruchę. Bóg przebacza, oczyszcza z grzechu. Ale trzeba skruchy, nie mówienia, że mogę robić co chce, a Bóg mi i tak wybaczy.

Pomóż mi, Boże, być człowiekiem o rękach nieskalanych i czystym sercu. Pomóż mi nie lgnąć do tego, co jest marnością. Pomóż. Tak, codziennie Cię proszę: „i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego”. Bo wiem, że słaby jestem i kuszony łatwo upadam. Więc oddalaj ode mnie pokusy...