Oczyma Boga

Z Psalmu 139

Przenikasz i znasz mnie, Panie,
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli,
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę,
i znasz wszystkie moje drogi.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś,
godne podziwu są Twoje dzieła.

I duszę moją znasz do głębi.
Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,
kiedy w ukryciu nabierałem kształtów,
utkany we wnętrzu ziemi.

Bóg zna człowieka. Wie o nim wszystko… Zna ludzkie działanie i zaniechanie. Zna ich motywy. Zna wszelkie dobro i każdą ułomność charakteru. I wie, co człowiek czuł i co czuje…. Bóg zna człowieka lepiej, niż człowiek sam siebie. Oby dostrzegał w nas więcej dobra, niż nieraz sami w sobie widzimy.

Ty Boże wszystko wiesz, Ty mnie znasz. Lepiej niż ja znam samego siebie. Przed Tobą nie ma sensu udawać strojąc się w piórka świętoszka. Ale i nadmierne oskarżanie się pewnie budzi Twój sprzeciw. Bo Ty wiesz wszystko. Dziękuję, że mając tego świadomość i wiedząc, że nie ma sensu przed Tobą udawać, uczę się też prawdy o sobie samym. Uczę się patrzyć na siebie Twoimi oczyma….