Chwała Bogu

Z Psalmu 147

On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje ich rany.
On liczy wszystkie gwiazdy
i każdej imię nadaje.
Nasz Pan jest wielki i potężny,
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.

Pochwała Boga, Jego wielkości… On jest Panem nad całym wszechświatem. Liczy gwiazdy, każdej nadaje imię. Jest wielki i potężny, a Jego mądrość niewypowiedziana. Ale On, wielki i potężny, jest też tym, który leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany. Nie jest Mu obojętny los tych, którzy cierpią, którzy nie widzą dla siebie nadziei.

Jest jednocześnie tym, który dźwiga pokornych. Mili mu są ci, którzy się nie pchają, nie wywyższają, nie maja o sobie nie wiadomo jakiego mniemania. Ale tych, którzy grzeszą… I nie chodzi tu chyba o grzechy słabości. Raczej – jak wynika z kontekstu – grzechy które zrodziła pycha. Tak, pysznych upokarza…

Patrząc na dzieje świata dość często tak było. Wielcy tego świata, którzy poniewierali maluczkimi często źle kończyli. Pycha kroczy przed upadkiem.

Dziękuję Ci, Boże, że ten nasz ludzki świat Cię interesuje. Że nie jest Ci obojętny ludzki los, że nie jest Ci obojętna niesprawiedliwość, krzywda… Dziękuję. Dobrze jest wiedzieć, że nawet jeśli nie reagujesz, to wiesz, to widzisz. I jesteś po stronie uciskanego, nie tego, który jest sprawcą ucisku. Po stronie usuwanego w cień, nie po stronie tego, który chełpi się, że zwycięży.