To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu (Mk 2,27).

Dla Żydów dniem świętym był szabat, dla uczniów Jezusa – stała się nim niedziela – Dzień Pański. Dzięki tej „orientacji” możemy przypomnieć sobie, że należymy do Boga, jesteśmy Jego dziećmi. Mamy zatem święcić dzień święty, a więc „uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymywać się do prac niekoniecznych”. To również szczególny czas do spotkań w gronie rodzinnym, przyjaciół oraz różne formy rozrywki, które pomogą nam wyrażać pośród zwyczajnego życia pokój i radość Zmartwychwstałego.

Tak więc nawet zwykłe spotkanie rodziców i dzieci może stać się sposobnością nie tylko do wzajemnego otwarcia się na siebie i do dialogu, ale także do wspólnej, pogłębionej refleksji. Świętowanie niedzieli to także pielęgnowanie kontaktów z dalszą rodziną, z sąsiadami zrobienie czegoś wspólnie. W ramach rodzinnego świętowania można przeżyć przygodę wspólnej wycieczki albo odwiedzić osobę, która szczególnie ucieszy się z naszej obecności. To czas na gesty szacunku, miłości i wdzięczności, okazja do zrobienie komuś miłej niespodzianki.

Radość świętowania niedzieli ma nam przypomnieć, że należymy do Boga. I gdy postawimy Boga i Jego sprawy na pierwszym miejscu, wtedy wszystko będzie na właściwym miejscu.

Lednica2000 Siewcy Lednicy - Jestem Twój. Amen!