Myślę właśnie o ciemnych nocach ducha, kiedy Bożej miłości nie można w żaden sposób odczuć, a wręcz człowiek czuje się odrzucony. Wtedy nawet modlić się jest ciężko.
Bez wiary, że jednak Bóg nie przestał nas kochać, że daje te trudne doświadczenia dla naszego dobra chyba nie dałoby się przez to przejść.
Ja jednak wątpię w prawdziwość nawrócenia
kogoś, kto nie potrafi zrezygnować z grzesznych rozrywek, owszem ciężko jest zwalczyć lęk, trudno oddać ster swego życia Chrystusowi, doświadczyli tego nawet apostołowie, ale rozrywki...
Temu człowiekowi chyba tylko wydawało się, że się nawrócił.
Bo czym w końcu to nawrócenie jest, jeśli nie odkryciem Bożej miłości i odpowiedzią na nią całym swoim życiem?

"Trzeba rozkochać się w tym nowym życiu. Wtedy pokusa już nie jest tak atrakcyjna. Bo wszystko zaczyna wypełniać życie po nowemu…"

Właśnie...

Dla mnie i chyba nie tylko nawrócenie to przede wszystkim zwrot ku Panu Bogu. To jako punkt wyjścia. A potem mozolna droga ale już razem z Panem Jezusem i walka ze swoimi słabościami i upadki i powstawanie z nich i wzrastanie w miłości. Alino, surowa jest Twoja ocena, przecież nie wiesz co dzieje się w sercu tego młodego człowieka.

A to po chrześcijańsku nie można pohasać???Sport,ciekawe zainteresowania czy wypad z znajomymi to się zawsze kończy grzechem tak?