Powrót do Pana, który jest „łaskawy i pełen miłosierdzia”, wiąże się z posłuszeństwem wiary i przemianą serca...
Włączenie do ludu Bożego ryt udzielania sakramentu chrztu świętego nazywa przyobleczeniem się w Chrystusa.
Zadaniem uczniów jest przekazywanie nieskażonej nauki. Nie wystarczy jedynie ją poznać. Trzeba nieustannie zgłębiać jej treść i nią żyć.
Słuchamy Jego Słowa, sięgamy po nie, dbamy o otwartość, uważność umysłu i serca – bo dbamy, czyż nie?
Ona potrafi zepsuć najlepsze.
Gdyby nas zapytać, chcielibyśmy mieć wszystko – obfitość łask, głębię zrozumienia, pełnię.
Miłość, tak często odmieniana przez wszystkie przypadki, nie jest pięknym uczuciem. Jest relacją. Czasem trudną.
Trzeba wpierw upaść, by doświadczyć darmo danej mi łaski, by uwierzyć w Jego Miłosierdzie. I nauczyć się tak, jak On, kochać ludzi, pomimo wszystko i za darmo.
Dobry nauczyciel przecież w jakiejś mierze nie przestaje być uczniem, jest w nim ta sama otwartość, to samo pragnienie dojrzewania.
Może warto rozejrzeć się wokół, zauważyć drugiego człowieka, który być może już od wielu lat woła o pomoc.
… choć do jednego celu.