Nauczyciel...

Błogosławiony Jan Paweł II był „Nauczycielem ukazującym świętość jako miarę życia”. Jak stwierdził w jednym z wywiadów ks. Sławomir Oder, „z całą pewnością był to człowiek przede wszystkim Boży, przejawiał prawdziwą głębię życia religijnego. W spotkaniu z Chrystusem szukał inspiracji i natchnienia do wykonywania codziennych obowiązków, które stawiała przed nim Opatrzność Boża. Głębia życia, sięganie do transcendencji, będące przejawem głodu natury ludzkiej, otwarcie na tajemnicę Boga – to jego największe przesłanie. Nieść Boga w codzienność, aby nie była ona tylko zwykłym przeżywaniem dnia za dniem, ale pisaniem wraz z Bogiem wielkiej historii Jego przyjaźni z człowiekiem. A najważniejsze – to odniesienie wszystkiego do Boga”.

Papież, ucząc o powszechnym powołaniu do świętości, wskazywał, że dar świętości zostaje ofiarowany każdemu ochrzczonemu. Staje się również zadaniem, któremu powinno być podporządkowane całe życie ucznia Chrystusa. Bł. Jan Paweł II wskazywał, że „drogi świętości są wielorakie i dostosowane do każdego powołania”, a nie tylko dla wybranych „geniuszy świętości”. Stąd też w liście na początek trzeciego tysiąclecia pojawiło się osobiste wyznanie Papieża: „Składam dzięki Bogu za to, że pozwolił mi beatyfikować i kanonizować tak wielu chrześcijan, a wśród nich licznych wiernych świeckich, którzy uświęcili się w najzwyklejszych okolicznościach życia. Dzisiaj trzeba na nowo z przekonaniem zalecać wszystkim dążenie do tej wysokiej miary zwyczajnego życia  chrześcijańskiego. Całe życie kościelnej wspólnoty i chrześcijańskich rodzin winno zmierzać w tym kierunku”.

Świętość, rozumiana jako „doskonałość w miłości”, jest przypomnieniem, że każdy ochrzczony zostaje wszczepiony zarówno w Chrystusa, jak i w Jego mistyczne ciało – Kościół. Domaga się spójności codziennego życia i wyznawanej wiary. Zakłada korzystanie ze środków, które mają pomagać w jej świętości. Bł. Jan Paweł II wskazuje na: „przyjęcie Błogosławieństw Jezusa, słuchanie i rozważanie słowa Bożego, świadome i aktywne uczestnictwo w liturgicznym i sakramentalnym życiu Kościoła, pamięć o osobistej, rodzinnej i wspólnotowej modlitwie, głód i pragnienie sprawiedliwości, praktyka miłości we wszystkich sytuacjach życiowych i służba braciom, zwłaszcza najmniejszym, ubogim i cierpiącym”. W Starym Sączu w 1999 roku Papież przypomniał, że „dzisiejszy świat potrzebuje świętości chrześcijan, którzy w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i zawodowego podejmują swoje codzienne obowiązki; którzy pragnąc spełniać wolę Stwórcy i na co dzień służyć ludziom, dają odpowiedź na Jego przedwieczną miłość”.

Jest to fragment książki ks. Leszka Smolińskiego "Całkowicie oddany Maryi", Poznań 2012, Wydawnictwo Hlondianum. W portalu wiara.pl publikujemy dzięki życzliwości Autora.