Mesjasz już blisko!

Podsumowując: wydaje się, że najważniejszym przesłaniem tej mesjańskiej zapowiedzi Izajasza jest wskazanie, że przyszły Mesjasz nie wpisze się w nieco wykoślawioną religijność swojego czasu, a jego cechą charakterystyczną będzie całkowita wierność Bogu. W sumie... Trudne wyzwanie dla tych, którzy chcą Go naśladować, dla Jego uczniów, prawda? Wzorem Mistrza nie sądzić z pozorów, nie wyrokować wedle pogłosek...

A następujący po tym czytaniu Psalm zapowiada pokój, który nastąpi, gdy przybędzie Pan. A może i pokój, który następuje zawsze, gdy Pan przybywa do serca człowieka; gdy ten chce się kierować Jego wskazaniami...

2. Kontekst drugiego czytania Rz 15,4–9

Listo do Rzymian to w przeważającej części traktat o usprawiedliwieniu przez wiarę, nie dzięki uczynkom. Paweł dość często dowołuje się tam do postaci Starego Testamentu. Mogło się to wydawać zbyteczne. No bo jaką wartość może mieć Stary, skoro żyjemy juz w Nowym? Paweł więc wyjaśnia:

To, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało także dla naszego pouczenia, abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma, podtrzymywali nadzieję. A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga i ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was – ku chwale Boga. Albowiem Chrystus – powiadam – stał się sługą obrzezanych dla ukazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom oraz po to, żeby poganie za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: «Dlatego oddawać Ci będę cześć między poganami i śpiewać imieniu Twojemu».

• Ważne i dziś: Stary Testament może pouczyć i nas. Paweł wyjaśnia, że chrześcijanie, patrząc na to, jak spełniają się Boże obietnice dane w Starym Testamencie, mogą żywić nadzieję, że spełnią się i te, które im daje Bóg.
   
• Wyjaśniałem w poprzednim punkcie jak zapowiedzi Izajasza spełniły się w Jezusie. Paweł przypomina tu o jednej z nich: o tym, że spełniając obietnice dane Izraelowi Bóg okaże się też Bogiem wszystkich ludzi.
   
• Co chyba najistotniejsze.... Ten fragment wywodów św. Pawła jest podsumowaniem tematu poruszonego w poprzednim rozdziale. Chodziło o spory, jakie pojawiały się w Kościele; spory między chrześcijanami, którzy przyjęli Chrystusa będąc wyznawcami judaizmu i tymi, którzy Go przyjęli będąc wcześniej poganami. Apostoł chce, by jedni drugich przygarniali, by razem wielbili Boga. Bo On okazał swoje miłosierdzie i jednym i drugim.

Jako spadkobiercy Bożych obietnic mamy trwać w nadziei i nawzajem się przygarniać... To chyba bardziej Boże spojrzenie, niż sądzenie z pozorów czy wyrokowanie na podstawie pogłosek....

3. Kontekst Ewangelii Mt 3, 1-12

Czytana tej niedzieli Ewangelia to fragment rozpoczynający opowieść o publicznej działalności Jezusa. Wcześniej była mowa o Jego dzieciństwie, pełnym znaków, teraz zacznie się dziać. A wstępem do tych wydarzeń jest postać Jana Chrzciciela. Spina on Stary Testament i jego zapowiedzi z realizacją ich w Nowym.

W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!»

Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. a gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. on was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma on wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».