Chwila święta

XIII. Pan Jezus zdjęty z Krzyża


Ciemność, rozpacz, smutek tej konania nocy
Spowija gromadę tych, co po Twe ciało
Przyszli, by je zabrać i do grobu złożyć
W ogrodzie Józefa, czasu wszakże mało,
Bo za chwilę szabat. W objęciach Maryi
Spoczywa zmęczone, święte ciało Syna,
Któregośmy swymi grzechami zabili...
Wybacz nam tę zbrodnię, o Matko Jedyna!







XIV. Pan Jezus złożony do grobu


Idzie już Nikodem wonne zioła niosąc
Do Twojego grobu, Ty - Ziarno Pszeniczne,
Któreś obumarło, aby wydać owoc.
Męką swą zmazałeś grzechy nasze liczne.
Grób Twój tchnie nadzieją na przyszły Chleb Życia,
Światło wiekuiste zabłyśnie w ciemności...
A ja proszę, Jezu, tuląc drzewo Krzyża,
Daj nam trwać przy Tobie teraz i w wieczności!