Różaniec przemienia życie

Joanna Bawoł
(4 października)

Z różańcem w dłoni biegnę Mamo.
Życie biec każe coraz prędzej.
Wciąż muszę zdążyć przed odjazdem, zamknięciem sklepu, przed odejściem.
Nie mogę spóźnić się, bo przecież ktoś inny schwyci moją szansę.
Tylko, czy jeszcze wiem dlaczego oplatasz moją dłoń różańcem?
Czy jeszcze czuję chłód paciorków, które skrywają Tajemnicę
o życiu Boga w moich dłoniach, o Jego Życiu w moim życiu?
Czy jeszcze mam czas by posłuchać tego, co pragniesz mi powiedzieć?
Czy może, choć trzymam różaniec, potrafię się już tylko spieszyć?

To jest mój Syn umiłowany, pamiętasz?
Tak. To Chrzest w Jordanie.
Pytasz mnie, czy ja jeszcze wierzę, że Pan Bóg patrzył także na mnie?
I pytasz, czy ja wierzę w Miłość, którą Twój Syn mnie umiłował?
I jak traktuję Słowa Boga
- Twojego Syna Słowa

A Galilejska Kana?
Mamo
Tam padły te pamiętne słowa, by napełnili stągwie wodą.
Tam się ten pierwszy Cud dokonał.
A w moim życiu?
Ja nie zliczę tych dobrych wyciągniętych dłoni.
Chwil, w których winem się stawała woda z moich glinianych stągwi.
Tylko, czy zawsze dostrzegałam, że w tych momentach przy mnie stałaś?

Nawrócić się?
Mamo, ja nie wiem, czy tak naprawdę to potrafię?
Już tyle razy próbowałam by być naprawdę.
Trwać naprawdę.
Dlatego proszę, naucz ufać Słowom zawartym w Ewangelii,
które mówią, że można wrócić, choćby wokół było najciemniej.

Góra Tabor
Czy umocniła wiarę tych, którzy Cud widzieli?
Wiem. Chcieli stawiać trzy namioty.
Czy Boży zamysł zrozumieli?
A ja?
Znów pytasz mnie Mamusiu, czy potrafię Jemu zawierzyć?
Tak do końca, bez reszty, żeby sam mógł życie moje przemienić?

A Eucharystia?
Czym jest dla mnie?
Czy wiem, że po Słowach kapłana przychodzi Jezus,
by mnie karmić białym Opłatkiem swego Ciała?

Mamusiu spójrz, z różańcem w dłoni przychodzę do Ciebie po Światło,
które migocze w Tajemnicach.
Nawet wtedy, gdy lampy zasną.
 

Sponsorem nagród jest