Liturgia - piękno i zakorzenienie

MODLITWA EUCHARYSTYCZNA

Aklamacja anamnetyczna

Jest to aklamacja wypowiadana po przeistoczeniu. Słowa wprowadzające: „misterium fidei” („Tajemnica wiary”) zostały podczas ostatniej reformy liturgii przeniesione z recytatywu ustanowienia, do którego zostały włączone w VII wieku najprawdopodobniej z liturgii galijskiej. Odnośnie ich źródeł zdania są podzielone. Jedni upatrują ich w podkreślaniu Eucharystii podczas sprawowania jej z udziałem neofitów, inni natomiast w przeciwstawianiu się manichejczykom stroniącym od Komunii pod postacią wina. Słowa te pochodzą z 1 Tm 3,9 gdzie odnoszą się do depozytu wiary, którego diakoni winni strzec.

Aklamacja została wprowadzona, aby ożywić udział wiernych w liturgii Mszy i czynnie ich zaangażować. Jest wyznaniem wiary w obecność Chrystusa w Eucharystii z całą Jego tajemnicą zbawienia.

W Mszale Pawła VI znajdują się trzy aklamacje do wyboru:

1. Najstarsza, nawiązująca do 1 Kor 11,26, stosowana była w anaforez św. Jakuba i rozpowszechniona w całym patriarchacie antiocheńskim.

Oto wielka tajemnica wiary

Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale

2. Powtarzająca niemal dosłownie 1 Kor 11,26; nie nawiązująca jednak do zmartwychwstania

Wielka jest tajemnica naszej wiary

Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale.

3. Wyraźnie podkreślająca fakt zmartwychwstania, mająca bardziej charakter modlitewny niż aklamacyjny

Uwielbiajmy tajemnicę wiary

Panie, Ty nas wybawiłeś, przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata

Czwarta aklamacja występuje w polskiej wersji Mszału Rzymskiego. Została ona przejęta z Modlitwy Eucharystycznej dla dzieci i zatwierdzona przez Kongregację Kultu Bożego w 1972 roku.

Tajemnica wiary

Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.