IV Niedziela w Wielkim Poście

Wprowadzenie do liturgii

Przez chrzest zostaliśmy powołani do życia w światłości Chrystusowej. Przez wielkopostną pokutę mamy odrzucić grzechy, które są naszą ciemnością i powrócić do światła, które dla nas jaśnieje w Chrystusie. Niech więc dzisiaj, mocą Pana, otworzą się nasze oczy, byśmy dostrzegli światło Boga płynące z ofiary, w której uczestniczymy.

Odrzućmy uczynki ciemności, wyznajmy grzechy i przeprośmy Boga, aby powstać z martwych, a zajaśnieje nam Chrystus.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Uzdrowienie niewidomego od urodzenia jest zapowiedzią chrztu świętego. Bóg powołał nas, jak Dawida, byśmy chodzili w Jego światłości. Światłość ta zajaśniała dla nas, gdyśmy przyjęli chrzest. Niestety, grzechy zaciemniają w nas Boże światło. Święty Paweł wzywa więc ludzi, by odrzucili zło grzechów i zawsze chodzili w światłości Pana. Pokuta, która powinna być naszym udziałem, odnawia w nas także łaskę chrztu świętego i zbliża nas do światłości Chrystusa.

Modlitwa wiernych

Wezwani na spotkanie z Chrystusem, który jest Światłością Świata pokornie prośmy:

1. Módlmy się za cały Kościół Powszechny. Aby głoszona przez Niego Ewangelia przynosiła obfity plon w ludzkich sercach.
2. Módlmy się za wszystkich cierpiących i niosących im pomoc. Aby łaska Chrystusa była w nich źródłem mocy.
3. Módlmy się za wszystkich powołanych do służby Chrystusowi. Aby świadomi swej niegodności i słabości jak najlepiej realizowali swoje zadania i obowiązki.
4. Módlmy się za wszystkich którzy trwają w mroku grzechów. Aby Chrystus rozjaśnił ich serca swoim blaskiem.
5. Módlmy się za wszystkich wiernych zmarłych. Aby Pan pozwolił im „zamieszkać w swym domu po najdłuższe czasy”.
6. Módlmy się za samych siebie. Abyśmy obmyci w Sakramencie Pokuty przejrzeli na oczy i mogli dostrzec w naszych braciach Chrystusa.

Boże, Ty sam powołujesz nas wszystkich do swej świętej służby. Nie zważaj prosimy na nasze słabości, lecz daj dostąpić łask, które z nadzieją zanieśliśmy Ciebie. Przez Chrystusa Pana Naszego.

Przed prefacją

Podziękujmy Bogu za światłość jaką nas oświecił w ofierze swego Syna, otwierając nasze oczy, byśmy pod postacią znaków sakramentalnych mogli dostrzec przychodzącego do nas Zbawiciela, który przynosi pojednanie.

Przed rozesłaniem

Wielkopostna pokuta trwa. Oświeceni Bożym słowem i umocnieni Ciałem Chrystusa, idziemy czynić owoce pokuty. Często zbliżajmy się do Bożego światła, byśmy odnowieni przez sakramenty odrodzenia mogli otrzymać błogosławieństwo Boga i oglądać chwałę Jego zwycięstwa.