Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.
więcej »Lectio Divina na niedzielę Słowa Bożego 2024 r.
(Mk 1,14-29)
Uwagi wstępne: kontekst i struktura
Perykopa ta stanowi początek większej sekcji złożonej z trzech części, w której Jezus poprzez słowa i czyny objawia stopniowo Izraelowi tajemnicę swojej Osoby [1,14 – 8,30]. Na zakończenie każdej z tych części Ewangelista mocno akcentuje postawę trzech grup ludzi wobec Mesjasza: faryzeusze skazali Go na śmierć [3,6]; krewni Jezusa odpowiedzieli niewiarą [6,6], a jedynie uczniowie wyznają ustami Piotra: Tyś jest Mesjasz [8,29]. Nasuwa się konkluzja, że aby przyjąć Ewangelię nie wystarczy przywiązanie do Prawa, ani też więzy krwi, lecz jedynie wiara rodząca się ze słuchania Jego słowa.
Werset wstępny [14ab], krótki, ale niezwykle bogaty w treść, poprzedza trzy sceny tworzące omawianą perykopę:
I. Przepowiadanie Jezusa [14cd-15]
II. Powołanie Szymona i Andrzeja [16-18]
III. Powołanie Jakuba i Jana [19-20].