Pomoce liturgiczne, przygotowane przez Dzieło Biblijne im. Świętego Jana Pawła II.
Wprowadzenie do Mszy świętej
Wraz z całym Kościołem przeżywamy już po raz czwarty Niedzielę Słowa Bożego, ustanowioną przez papieża Franciszka.
Chcemy uwielbiać dziś Boga Ojca za to, że „wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna” (Hb 1,1-2). A to, co Bóg mówił zostało utrwalone na kartach Pisma świętego, aby rodzić w nas wiarę, budzić nadzieję i zapalać miłość.
Dlatego również dziękujemy dziś Ojcu niebieskiemu za te niezwykłe owoce Jego słów w naszych duszach.
Prosimy o łaskę dalszego, uważnego słuchania i medytowania słowa Bożego, aby to ono oświecało nasze sumienia i kierowało naszym codziennym życiem: osobistym, rodzinnym.
Módlmy się także o to, aby to właśnie słowo Boże – nie ludzkie pomysły bądź nakazy – kierowało życiem naszych wspólnot parafialnych i Kościołów diecezjalnych. Wówczas doprawdy będą się one stawały „szkołą i domem Komunii”, do czego wzywa hasło obecnego roku duszpasterskiego w Polsce.
Komentarz do pierwszego czytania
W obliczu generalnego zepsucia wielkiego miasta Niniwy, stolicy potężnego imperium babilońskiego, Bóg nie pozostaje obojętny. Gdy nad mieszkańcami miasta wisi nieszczęście spowodowane ich ciężkimi grzechami, posyła do nich proroka Jonasza ze słowem upomnienia.
Posłuchajmy, jak prorok wypełnił otrzymane od Boga posłannictwo.
A nade wszystko przyjrzyjmy się reakcji mieszkańców Niniwy na Boże słowa przyniesione im przez proroka Jonasza.
Komentarz do drugiego czytania
Adresaci listu św. Pawła żyli w mieście bogatym materialnie, kierującym się regułami szaleńczej zabawy i wyżycia. Apostoł objawia Koryntianom wierzącym w Chrystusa taki model życia, w którym jedynie zmartwychwstały Pan jest kimś najważniejszą Osobą, a Jego Ewangelia centralną Regułą.
Dlaczego ten apostolski model życia proponowany Kościołowi dzisiaj ma sens?
Jaką wspólnotę mają szansę tworzyć wierzący, którzy przyjęli ten model życia – z Chrystusem i Ewangelią w centrum – za własny?
Komentarz do Ewangelii
Ewangelia przynosi nam świadectwo o początku Kościoła. Wiąże się on z Jezusem, który rozpoczyna głoszenie Ewangelii Bożej i powołuje apostołów, aby ją głosili aż do skończenia świata. To właśnie Jezus głoszący Ewangelię o Bogu przyciąga ludzi, tworzy wokół siebie wspólnotę, zgromadzenie wiernych – Kościół. On sam i Ewangelia jest w centrum. Zauważmy, wsłuchując się w dzisiejszy fragment, jakie miejsce i jaką rolę w stosunku do siebie i do Ewangelii Bożej wyznacza Jezus apostołom, w nich wszystkim nam.
Modlitwa wiernych
Do miłosiernego Boga Ojca, który posłał proroka Jonasza i swojego Syna, aby ludzi zagrożonych i niszczonych przez ich własne grzechy wzywali do nawrócenia, zanośmy nasze prośby i błagania:
Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie!
Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie!
Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie!
Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie!
Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie!
Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie!
Ojcze niebieski, Ty posłałeś Twojego Jednorodzonego Syna, aby nam głosił Ewangelię Bożą o nawróceniu i był żywym Centrum Kościoła – Komunii. Wysłuchaj naszych próśb, które zanosimy do Ciebie natchnieni słowami tej Ewangelii, które od Ciebie pochodzą. Przez Jezusa Chrystusa – Amen!