Rocznica konsekracji kościoła własnego

Wprowadzenie do liturgii

Świątynia jest znakiem Boga i miejscem naszego z Nim spotkania. Dzisiaj obchodzimy rocznicę poświęcenia naszej świątyni, w której Bóg udziela nam swoich darów: wysłuchuje modlitw, obdarza miłosierdziem i karmi Ciałem swego zmartwychwstałego Syna. Jest ta świątynia także znakiem naszej wiary i naszym wspólnym domem, gdzie spotykamy się, by wyznać wiarę i odnaleźć siebie jako Kościół — żywą świątynią Boga.


Wprowadzenie do liturgii słowa

Zacheusz celnik pragnął zobaczyć Jezusa, szukał Go i dlatego stał się żywią świątynią Boga, a w jego domu zatrzymał się Chrystus, który szuka tego co zginęło. Święty Piotr poucza wiernych, że są żywymi kamieniami duchowej świątyni Kościoła o ile potrafią oprzeć się na kamieniu węgielnym, którym jest Chrystus. Pierwsze czytanie mówi o poświęceniu świątyni w Jerozolimie, która kiedyś była znakiem Boga wśród swego ludu. Dzisiaj znakiem obecności Boga jest także ta świątynia, bo Bóg w tym miejscu wysłuchuje i przynosi przebaczenie.

Modlitwa powszechna

Zgromadzeni w widzialnej świątyni, wzniesionej ludzkimi rękami na chwałę Boga, módlmy się do Tego, którego najwyższe niebiosa nie mogą ogarnąć, aby wysłuchał nas na miejscu swego przebywania w niebie.

1. Kościół jest żyjącym dzisiaj Chrystusem; prośmy, aby serca wszystkich dzieci Kościoła były żywą świątynią Boga.
   R. Wysłuchaj, Panie, modlitwy Kościoła.
2. Kościół jest widzialnym znakiem przymierza Boga z ludźmi; prośmy za widzialną głową Kościoła papieżem Franciszkiem, aby prowadził nas do niewidzialnej świątyni nieba.
3. Kościół jest domem wszystkich ochrzczonych; błagajmy, aby chrześcijanie przyczynili się do jedności wszystkich synów ludzkich.
4. Kościół jest duchową świątynią opartą na kamieniu węgielnym, którym jest Chrystus; prośmy, aby w Polsce można było budować materialne świątynie, jako znak duchowej więzi z Bogiem i ludźmi.
5. Świątynia materialna jest wyrazem wiary i znakiem miłości ludzi do Boga; módlmy się za architektów, artystów, budowniczych, którzy wznosili tę naszą świątynię, aby ich dzieło jak najdłużej chwaliło Boga
6. Świątynia jest miejscem, gdzie Chrystus przez sakramenty udziela swej łaski; prośmy za kapłanów, którzy tutaj pracowali i pracują, aby ich życie i nauczanie służyło duchowemu dobru wszystkich (parafian) mieszkańców naszego terenu.
7. Nasze ciała są świątynią Boga i Duch Święty w nich mieszka; błagajmy Boga, aby nasi zmarli znaleźli się w wiecznej świątyni nieba.
8. Nasza świątynia (parafialna) jest miejscem naszego spotkania z Bogiem; módlmy się, aby wszyscy, którzy gromadzą się tutaj na modlitwę, otrzymali przebaczenie i radość, a ich modlitwy zostały wysłuchane.

Boże, Ty z żywych i wybranych kamieni przygotowujesz swojemu majestatowi wiekuistą świątynię; wysłuchaj prośby swojego ludu i daj modlącym się w tym kościele radość z otrzymania Twoich darów. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przed prefacją

Zgromadzeni w widzialnej świątyni, składajmy Bogu nasze dary, modlitwy i dziękczynienia. Dziś szczególnie dziękujmy Bogu, że w tym widzialnym miejscu możemy uczestniczyć w ofierze Jego Syna, możemy ogłaszać dzieła Jego potęgi i stawać się żywą świątynią Ducha Świętego.

Przed rozesłaniem

Jak to wielka łaska, że mamy świątynię, że możemy się w niej modlić i przyjmować sakramenty. Dbajmy o ten widzialny znak Bożej miłości do grzesznych. Ożywiajmy tę świątynię swoją obecnością i wspierajmy swymi ofiarami. Przede wszystkim pamiętajmy jednak, że nasze serca są żywą świątynią Boga. Idźmy stąd ubogaceni błogosławieństwem, a dary, które tutaj otrzymujemy, nieśmy ludziom.