Radość. Dana i zadana. Niepojęta jak Dziecko. Tajemnicza jak Bóg, który wszystko przygotował.
Bez pytania o drogi wyjścia z grzechu rachunek sumienia nie ma sensu.
Wrócić do bliźniego znaczy mieć dla niego czas.
Wyrażająca się w prostych śpiewach pobożność ludowa jest w stanie spotkać się z wyrafinowanymi formami muzycznymi.
Możesz zobaczyć swój przyszły dom. Usłyszeć rozbrzmiewającą w nim muzykę, okrzyki radości tych, z których oczu otarto wszelką łzę.
Ośmiu nas w grupie było. Osiem odkryć. Osiem punktów widzenia. Osiem propozycji zastosowania Słowa w naszej codzienności. Osiem razy Bóg przemówił. Jak na Górze Błogosławieństw.
Odkryłem prawdziwy cymes. Adaptacja gregoriańskiego śpiewu na język estoński.
Gdy serce chce śpiewać – zamilknąć.
Na pustyni wiele rzeczy jest zbędnych, a przechowywanie ich z uporem w plecaku stanowi dodatkową uciążliwość, często uniemożliwiając dalszą drogę.
Patrzę na krzątające się panie i panów, starszych i młodszych, układających kwiaty i biegających za kawałkiem drucika czy gwoździa, i w sercu rodzi się ufność.
Św. Piotr wzywa: „pokładajcie całą nadzieję w łasce”. Stąd nasz wysiłek jest ważny, ale źródłem niegasnącej nadziei pozostaje Bóg.