Najważniejszą chwilą obchodów wielkanocnych zawsze była msza rezurekcyjna. Po nabożeństwie śpiesznie udawano się do domu na święcone - wielkie, uroczyste, świąteczne śniadanie. Rozpoczynało się ono zawsze od modlitwy, podzielenia się jajkiem i złożenia sobie życzeń. Na zastawionym obficie stole honorowe miejsce zajmowały: baranek z chleba, ciasta, cukru lub masła i misa z kolorowymi pisankami.
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok C (Dz 10,34a.37–41; Kol 3,1–4 lub 1 Kor 5,6b–8; J 20,1–9)
30 Niedziela zwykła, rok C (Syr 35,12–14.16–18; 2 Tm 4,6–9.16–18; Łk 18,9–14)
22 Niedziela zwykła, rok C (Syr 3,17–18.20.28–29; Hbr 12,18–19.22–24a ; Łk 14,1.7–14)
4 Niedziela Wielkiego Postu, rok C (Joz 5,9a.10–12; 2 Kor 5,17–21; Łk 15,1–3.11–32)
4 Niedziela zwykła, rok C (Jr 1,4–5.17–19; 1 Kor 12,31– 3,13; Łk 4,21–30)
Pan Jezus nie wzywa do tego, byśmy się stawali solą czy światłem, ale mówi, że nimi jesteśmy! 5. Niedziela Zwykła, rok A (Iz 58,7–10; 1 Kor 2,1–5; Mt 5,13–16)
24 Niedziela zwykła, rok C (Wj 32,7–11.13–14; 1 Tm 1,12–17; Łk 15,1–32)
17 Niedziela zwykła, rok C (Rdz 18,20–32; Kol 2,12–14; Łk 11,1–13)
6 Niedziela Wielkanocna, rok C (Dz 15,1n.22–29; Ap 21,10–14.22n; J 14,23–29)
Robić co chcę? Tak. Byle mądrze i dobrze. Bo głupota i zło niewolą.