Rutynowa kontrola

„Oto siewca wyszedł siać…” Znoooowu? Przecież dobrze to znam… Kurczę, nie można wziąć jakiegoś mniej znanego fragmentu Pisma, Ewangelii? Nuda… Masz tak? Czyli idziemy dalej…

Jeśli dobrze znamy jakiś fragment Ewangelii, raczej nie przywiązujemy wagi do jego odczytania w kościele. Podobnie do kazania. Co odkrywczego można powiedzieć na dobrze znany temat? Czyli – zamykam się na to, że Bóg również dziś może mi powiedzieć coś nowego. A szkoda…

Czy nie dlatego czasem nudzi Cię życie? Myślisz – znowu poniedziałek, znowu praca, znowu on… Znowu… To ochładza, niszczy, niekiedy wręcz zabija. Czasem brakuje mi (czy Tobie też?) takiej zwyczajnej, szarej nadziei…

Nie potrafię dobrze przebrnąć przez „Przypowieść o siewcy”, a zatem nie słyszę też następujących po niej zdań. „Szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.” Nikt nie jest doskonały – to prawda. Z drugiej strony – nikt też nie jest nudny, czy bezwartościowy na tyle, aby nie można mu było czegoś „zazdrościć”. Czy to możliwe? Ale co takiego?

Może warto dzisiaj zastanowić się – co MAM i na co MAM NADZIEJĘ? Czego strzegę, a na co czekam w życiu? Czy w ogóle jest coś takiego? A może już przestałem mieć nadzieję i wierzyć, że warto? Przecież – nic się nie zmieni; ZNOWU wszystko będzie TAK SAMO… Czy jest we mnie choć trochę miejsca dla Boga? Czy tak dobrze ZNAM swoje życie, tak wiele WIDZIAŁEM, że już NIC nie może się zmienić?

Niekiedy można usłyszeć, że Bóg jest Gentlemanem – nie wejdzie na siłę do Twojego życia. Skoro tak – nie wejdzie również na siłę do Twojej nadziei…

Myślałaś, myślałeś kiedyś o tym?