Dziękujemy i przepraszamy

  Diego Delso, Wikimedia Commons / CC-SA 3.0 Świadomi wielkości daru otrzymanego na chrzcie świętym, dziękujmy Bogu za wszelkie dobro, którego na przestrzeni tysiąca pięćdziesięciu lat, dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, doświadczył naród polski. Modlitwa dziękczynna:

Świadomi wielkości daru otrzymanego na chrzcie świętym, dziękujmy Bogu za wszelkie dobro, którego na przestrzeni tysiąca pięćdziesięciu lat, dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, doświadczył naród polski.

Dziękujemy Ci, Panie, za apostołów Twojej Dobrej Nowiny, którzy przed wiekami przynieśli naszym przodkom wiarę chrześcijańską. ...Gloria Tibi Dornine...

Dziękujemy Ci, Panie, za polskich męczenników, świętych i wszystkich wielkich świadków wiary, którzy żyli na naszej ziemi, ukazując wyzwalającą moc Ewangelii.

Dziękujemy Ci, Panie, za to, że kolejne pokolenia Polaków mogły współtworzyć Europę ducha - kontynent świadomy swych chrześcijańskich korzeni.

Dziękujemy Ci, Panie, za to, że polski władca nie chciał być królem sumień swoich poddanych, za tradycję polskiej wolności i niechęć do nawracania mieczem.

Dziękujemy Ci, Panie, za wielkie dzieła kultury chrześcijańskiej powstałe w Polsce, za narodowych wieszczów i wszystkich twórców, którzy — nawet wadząc się z Tobą — pozostali blisko Ciebie.

Dziękujemy Ci, Panie, za żywą obecność wiary chrześcijańskiej w polskich obyczajach i tradycjach ludowych, za kolędy i pieśni pasyjne, za krzyże i kapliczki przydrożne.

Dziękujemy Ci, Panie, za liczne przekłady Pisma Świętego na nasz język ojczysty, za wszystkich, którzy trudzą się nad tym, aby Twoje odwieczne słowo dotykało serca współczesnego człowieka.

Dziękujemy Ci, Panie, za historię polskiej ekumenii, za duchową bliskość chrześcijan różnych wyznań, za deklarację Kościołów o wzajemnym uznaniu ważności chrztu.

Dziękujemy Ci, Panie, za tych Twoich uczniów — naszych rodziców, chrzestnych, duszpasterzy, przyjaciół, wychowawców - którzy osobiście przyprowadzili nas do spotkania z Tobą, uczyli modlitwy i miłości.

Modlitwa pokutna:

Prośmy Ducha Świętego, aby natchnął nas do wyznania grzechów i do skruchy. Niech doświadczenie pojednania z Bogiem pomoże nam wejść na drogę szczerego nawrócenia i uzdolni nas do przebaczenia sobie nawzajem.

Modlitwa w milczeniu

Wybacz, Boże, grzechy popełnione na naszej ziemi, gdy w imię wiary i moralności chrześcijanie posługiwali się metodami nieewangelicznymi, przyzwalali na prześladowania i praktykę nietolerancji, oszpecając przez to oblicze Kościoła, Twojej Oblubienicy. ...Stwórz, o mój Boże ...

Wybacz, Boże, grzechy podziałów Kościoła, które rozrywały na polskiej ziemi jedność Ciała Chrystusa, grzechy wzajemnego potępiania się i zwalczania, przypadki burzenia i przejmowania świątyń.

Wybacz, Boże, wrogość i wszelkie krzywdy, jakich doznawali w naszej ojczyźnie wyznawcy innych religii i wyznań, zwłaszcza wierni Narodu Wybranego, którzy tu znaleźli swój dom i miejsce na ziemi.

Wybacz, Boże, wszelkie antyświadectwo, które jako chrześcijanie dawaliśmy o Tobie i Twojej miłości, utrudniając naszym niewierzącym rodakom odkrycie prawdy o Twojej miłosiernej miłości, którą obejmujesz wszystkich.

Wybacz, Boże, wszystkie grzechy dyskryminacji i przemocy popełnione wobec kobiet i dzieci, których ludzka godność została zraniona, a prawa podeptane.

Wybacz, Boże, wszystkie grzechy społeczne, a zwłaszcza przejawy nieuczciwości, korupcji i wykorzystywania innych. Wybacz nasz lęk przed opinią otaczającego świata i zniekształcanie sumień przez nazywanie zła dobrem. Wybacz także obojętność wobec ludzi słabych, krzywdzonych i marginalizowanych, wykluczanie i dyskryminację naszych sióstr i braci.