Przez mękę do Zmartwychwstania (Droga Krzyżowa)

STACJA XI. - Jezus do krzyża przybity
Na drodze paschalnej kładzie się krzyż, którego nie można ominąć. „Jeśli chcesz - słychać ewangeliczne wezwanie Jezusa - przyjdź i naśladuj Mnie”.
Musimy włączyć się w tajemnicę krzyża, dać się przybić do niego tak cicho jak Jezus, by ramiona krzyża - niby skrzydła - podniosły nas ku pełni mocy, ku zmartwychwstaniu.
W Tobie Panie zaufałem - nie zawstydzę się na wieki!

STACJA XII. - Jezus umiera na krzyżu

Oto drzewo, z którego króluje Bóg! Oto tron, na którym zasiadł Syn Boży, by wszystkich pociągnąć do Siebie; zgromadzić pod swoje berło. Oto prawdziwa Pascha, przejście Pana przez śmierć do życia, spełnienie proroctw, figur i tęsknot. Wszystko się wykonało! Jesteśmy zbawieni.
Dlatego pod krwawym krzyżem rodzi się prawdziwa, chrześcijańska radość, znana tylko tym, którzy rozumieją swoją śmierć jako szczęśliwą paschę - przejście z tej ziemi do Ojca, z niewoli grzechu do wolności dzieci Bożych, ze śmierci do prawdziwego życia. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.
Dziękujemy za Twoją śmierć Chryste, która zamieniła w radość smutek naszej śmierci.

STACJA XIII. - Jezus z krzyża zdjęty

Już ciało Jezusa zdjęte z drzewa, jak wyciśnięte winne grono. Bez życia. Zdany jest całkowicie na posługę swoich przyjaciół. Krótki jest jednak twój tryumf, o śmierci. To bowiem śmiertelne, umęczone ciało, obmywane z płaczem rany, będą świadczyć o największym cudze - Zmartwychwstaniu.
O Jezu, pomnóż i wzmocnij moją wiarę w chwili, gdy wydawać mi się będzie, że wszystko skończone i stracone. Ty bowiem sprawiasz, że to co słabe, może stać się źródłem mocy i triumfu.

STACJA XIV. - Jezus do grobu złożony

Odkąd spoczęło w ziemi ciało Twoje, Chryste, odtąd każdy grób stracił swą grozę, a stał się bramą wiodącą do zmartwychwstania, nadzieją lepszego życia, miejscem dla ziarna, które wystrzeli kłosem i życiem; progiem, za którym odnajdziemy wielką radosną Rzeczywistość, ukrytą w życiu ziemskim pod zasłoną znaków i słów.
Twój, Jezu, grób i miejsce spoczynku naszych ciał ogarnia już blask zmartwychwstania. - Dziękujemy Ci, Jezu, za tyle radosnej nadziei, którą naznaczyłeś grób człowieka przez złożenie w ziemi Twojego ciała.


Zmartwychwstanie.

Jezus powstaje z martwych aktem Bożej mocy i ukazuje się uczniom. Umierając zniweczył naszą śmierć a zmartwychwstając przywrócił nam życie (prefacja wielk.). Tajemnica śmierci chrześcijańskiej związana jest nierozłącznie z tajemnicą zmartwychwstania. Dlatego „życie Twoich świętych, o Panie, nie kończy się, ale się zmienia. Zmienia się w życie wieczne! Ty żyjesz, o Panie, i ja żyć będę cały w Tobie, z Tobą i dla Ciebie, dzięki Twojej śmierci i Twojemu zmartwychwstaniu.
Po każdej stacji: „Wielbimy Twój krzyż, Panie, chwalimy i wysławiamy Twoje święte Zmartwychwstanie; przez to bowiem drzewo przyszła radość na cały świat” („Crucem Tuam”), lub: „O Chryste, nasz Panie,. przez Twe zmartwychwstanie daj nam z grzechów powstać łaski Twojej dostać. Alleluja”. (Tekst z „Asperges” okr. wielk.).