Śladami Jezusa - Bazylika Bożego Grobu

U wejścia do bazyliki leży tzw. „kamień namaszczenia”, czyli domniemane miejsce, gdzie przed złożeniem do grobu umieszczono ciało Chrystusa, by je obmyć, namaścić i owinąć w całun. Nad obramowanym fragmentem skały wielu zatrzymuje się wpatrując w zadumie, jak wierzący klękają, dotykają ją i z szacunkiem składają pocałunek. Nad „kamieniem namaszczenia” wisi szereg lamp wskazujących na wagę miejsca. Tuż obok znajduje się Kalwaria, miejsce ukrzyżowania Chrystusa. Wznosi się ok. 5 metrów ponad poziom bazyliki. Obecnie ta część sanktuarium podzielona jest pomiędzy łacinników i Greków ortodoksyjnych. W części prawosławnej znajduje się ołtarz usytuowany na tej samej skale, w którą zatknięty był Krzyż Chrystusa. Kalwaria nie jest ona osobną górą wznoszącą się obok Kościoła, ale schowana jest pod szarą kopułą, do której wchodzi się po schodach. Na Golgocie panuje ciągły tłok. Wszyscy chcą dotknąć miejsca, w którym był wbity krzyż Jezusa. Mnie udaje się być tu przez kilka minut totalnie sama. To niesamowite! To tu stał Jego krzyż, ten jeden, jedyny w swoim rodzaju krzyż, „na którym zawisło zbawienie świata”. Klękam pod ołtarzem w kaplicy, z wielkim skupieniem drżącymi palcami dotykam skałę z wgłębieniem, a w srebrną rozetę z otworem pośrodku gdzie stał krzyż wkładam prawą dłoń. Całuje to miejsce. W sercu nieustannie zaś składam Jemu dziękczynienie za dar mojego odkupienia... Po prawej stronie ołtarza znajduje się fragment pękniętej skały, która po śmierci Jezusa miała przełamać się na pół.