2. Niedziela Adwentu rok (B)

Poprawa i odnowa

Piotr Blachowski

Jan Chrzciciel obrał sobie za cel przygotowanie Bogu drogi do ludzkich serc. A dziś ten, który wypełnił szczególną misję przygotowania Izraela na pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię, wzywa do nawrócenia, wewnętrznej przemiany i poszukiwania Bożego sensu życia.

Chrystus jest nadzieją ludzkości. On jest prawdziwym sensem naszej teraźniejszości, ponieważ jest naszą pewną przyszłością. Aby przygotować serce na spotkanie z Tym, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych, należy nauczyć się dostrzegać Jego obecność w wydarzeniach codziennego życia. Cały Kościół pielgrzymujący wychodzi duchowo na spotkanie oczekiwanego Mesjasza. Bóg jest tym, który ciągle przychodzi. Przyszedł do nas, na ziemię, w osobie Jezusa Chrystusa, nadal przychodzi w sakramentach Kościoła i przyjdzie w chwale na końcu czasów.

Ewangeliczne wezwanie do czujności rozbrzmiewa wielokrotnie w liturgii adwentowej. Słyszymy tam głos: „Przygotujcie drogę Panu. Prostujcie ścieżki dla Niego”. On wzywa do nawrócenia, czyli wyjścia Mu naprzeciw z radosną wiarą, co wymaga odrzucenia mentalności i stylu życia, które nie pozwalają w pełni naśladować Chrystusa. Powtórne przyjście Chrystusa jako sędziego żywych i umarłych bez wątpienia nastąpi. Jego obietnica dotycząca „nowego nieba i nowej ziemi” spełni się. Dlatego również święty Piotr Apostoł wzywa do nawrócenia i czujności w oczekiwaniu na pełne objawienie królestwa Bożego. Wzywa wierzącego, aby przeżywał każdy dzień i każdą chwilę w obecności Tego „Który jest i Który był, i Który przychodzi”. Święty Marek, mówiąc o Janie Chrzcicielu, przywołuje słowa proroka Izajasza:

Przykład Jezusa Chrystusa, który przygarnia i zbawia wszystkich ludzi, jest podstawą życzliwych stosunków jakie powinniśmy wszyscy między sobą utrzymywać. Miłość, zgoda i pokój – oto co przynosi nam Zbawiciel.

A my? A nasz świat? Nasz świat nie otworzył się jeszcze na Ewangelię i nie nawrócił. Ludzkość nadal jest rozdarta przez nienawiść, niezgodę, walki bratobójcze, terroryzm. Dlatego prostujmy dla Niego ścieżki, nasze życiowe poplątane i pogmatwane ścieżki, tak abyśmy byli gotowi na przyjście Pana Jezusa w Adwencie, w życiu, w swoim sercu.

MARYJO NIEPOKALANIE POCZĘTA pomóż nam przeżyć ten Adwent w blasku Słowa Bożego.