Ofiarowanie Pańskie

Wprowadzenie do liturgii

Chrystus ofiarował się za nas. Przyszedł do ludzi, którzy żyją w strachu przed śmiercią, którzy żyją w ciemności grzechu. Przyszedł, by także nam przynieść światło zbawienia, nadzieję spełnienia oczekiwań, wyzwolenie z grzechu. Przyjmijmy więc w naszej świątyni światłość Jezusa Chrystusa. Przyjmijmy je z rąk Maryi, jak starzec Symeon, który bez lęku spojrzał w śmierć, trzymając w swych ramionach światłość świata, nadzieję grzeszników, nieśmiertelnego Króla wieków.

Podlegamy niewoli grzechu i boimy się śmierci, uznajmy więc swe grzechy wobec Boga żywego, by przyjąć wyzwolenie, przebaczenie i światło Chrystusa.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Słowo Boże, przeznaczone na dzisiejsze święto Ofiarowania Chrystusa w świątyni, kreśli przed nami odpowiedź na podstawowy problem człowieka — strach przed śmiercią. Tylko Chrystus może nas od tego strachu uwolnić, dlatego Bóg posłał Go na ziemię. Przychodzi On do nas, by oczyścić i przynieść wyzwolenie. To przyjście Chrystusa dobrze odczytali starzy ludzie, którzy wyszli na Jego spotkanie w świątyni jerozolimskiej. To słowo jest także dla nas, zastarzałych w grzechu i strachu przed niewiadomą istnienia. To słowo niesie nam światło zbawienia i nadzieję życia.

Modlitwa powszechna

W imię Chrystusa, naszego Zbawiciela i Światłości świata, prośmy Boga, aby przyjął naszą modlitwę, przyszedł z pomocą i dał nadzieję pozostającym w strachu przed śmiercią.

1. Dla Kościoła prośmy, aby z mocą mógł świadczyć o życiu wiecznym objawionym w Chrystusie.
   R. Przyjdź nas wysłuchać, Panie nasz i Ojcze.
2. Dla papieża prośmy, aby był znakiem sprzeciwu wobec krzywdy, głodu, rozwiązłości i ateizmu.
3. Dla osób konsekrowanych prośmy o dary Ducha Świętego, by były czytelnym znakiem Królestwa Bożego na ziemi.
4. Dla ludzi starszych i lękających się śmierci prośmy, aby przyjęli z ufnością Chrystusa, który przynosi światło wiary i nadzieję życia wiecznego.
5. Dla konających prośmy, aby przyjęli śmierć jako wyzwolenie i przejście do światłości niegasnącej.
6. Dla wszystkich, którzy cierpią niesprawiedliwie, aby wytrwali wiernie przy prawdzie.
7. Dla zmarłych (...) prośmy, aby oczyszczeni jak złoto w tyglu, zostali przyjęci do wiecznej świątyni światłości i życia.
8. Dla nas samych prośmy, abyśmy wolni od strachu przed śmiercią, byli świadkami mocy Chrystusa i Jego światłość nieśli poganom.

Boże, Panie życia, wysłuchać i umocnij w nas nadzieję życia wiecznego, abyśmy przyjmując Chrystusa jako Pana i Światłość świata, byli wolni od lęku przed śmiercią i głosili innym zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów. Przez Chrystusa Pana naszego.

_____________________________

Modlitwa powszechna z liturgii papieskiej 2024 r.

Niech Duch Święty, który prowadzi nas do kontemplacji spotkania Chrystusa z Jego Ludem, wspiera modlitwę, zanoszoną przez nas do Ojca i podpowiada, o co należy prosić.

1. Za cały Kościół: niech będzie znakiem i narzędziem spotkania Chrystusa z każdym człowiekiem, zwiastując mu pocieszenie i zbawienie. Ciebie prosimy...
2. Za papieża Franciszka, biskupów i prezbiterów: niech oświeceni Duchem mądrości, jak Symeon, będą świadkami światła prawdy. Ciebie prosimy...
3. Za rządzących narodami: niech budują przyszłość pełną pokoju i sprawiedliwości, pielęgnując prawdziwy rozwój i międzyludzkie braterstwo. Ciebie prosimy...
4. Za ubogich i zmarginalizowanych: niech poczują troskę całej wspólnoty chrześcijańskiej i doświadczą ojcostwa Boga w naszej solidarności. Ciebie prosimy...
5. Za osoby konsekrowane: niech będą obrazek dobrego życia i, niczym prorokini Anna, zwiastują Chrystusa, źródło prawdziwej radości. Ciebie prosimy...

Boże światłości, wysłuchaj modlitw Twojego ludu i spraw, abyśmy jednocząc nasze życie z ofiarą Twojego Syna, mogli uczestniczyć w blasku Jego chwały. On żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Przed prefacją

Ten, który ma klucze życia wiecznego, światło zbawienia i odpowiedź na nasze cierpienia, przybywa, by być wśród nas. Dziękujmy Bogu za przejście Chrystusa wśród nas, za Jego ofiarę i za Jego światło, które nas oświeca, prowadzi i ocala od smutku, zwątpienia i śmierci.

Przed rozesłaniem

Kościół przypomniał nam dzisiaj, że Chrystus jest naszym światłem, naszym życiem i naszym zbawieniem. Nieśmy te słowa nadziei w nasze życie i nasze przemijanie. Niech one będą jak światło wśród zwątpienia, niech umacniają nas wobec strachu przed śmiercią. Niech niosą nam pomoc i błogosławieństwo Boga.