Niech zstąpi Duch Twój...

3. Duch Święty w nauce Kościoła

Prawda o Duchu Świętym kształtowała się powoli. W jej powstawaniu nie brakowało błędów. Wyjaśnił je dopiero Sobór Nicejski (325) i Sobór Konstantynopolitański I (381) , stwierdzając, że Duch Święty od Ojca i Syna pochodzi oraz z Ojcem i Synem odpiera uwielbienie i chwałę. Pomijamy tu kwestię sporu z Kościołem Wschodu (filioque – wg którego Duch Święty pochodzi tylko od Ojca). Św. Atanazy stwierdza, że dzięki Duchowi Świętemu Bóg stał się nosicielem ciała, aby człowiek mógł stać się nosicielem Ducha.

4. Rola Ducha Świętego w naszym życiu

Duch Święty jest Uświęcicielem. To on sprawia, że łaska Boża czyli sam Chrystus w nas zamieszkuje. To On sprawił, że Jezus począł się w łonie Maryi. To On również „otwiera” niejako nasze serca i dusze na Chrystusa. Jezus przenika nas i przemienia, uzdrawia właśnie mocą Ducha Świętego. Teologia mówi, że dzięki Duchowi Świętemu uświęcona zostaje nie tylko nasza dusza, ale i ciało, stąd Msze o uzdrowienie w niektórych ruchach charyzmatycznych są zawsze skierowane ku Duchowi Świętemu. Duch Święty również uświęca, inaczej mówiąc konsekruje dary ofiarne: chleb i wino, które stają się Ciałem i Krwią Pańską (modlitwa do Niego o ten dar uświęcenia to epikleza). Duch Święty jest więzią miłości, relacją jedności. To On jednoczy Ojca z Synem – w Nim stanowią Jedno. Również nas Duch Święty jednoczy, stąd – zauważmy – każda prawie modlitwa liturgiczna kończy się wezwaniem: w jedności Ducha Świętego. Duch Święty swoim tchnieniem uprzedza nasze myśli, słowa, daje nowe światło, otwiera umysł na przyjęcie prawdy Bożej, ożywia w nas pragnienie dobra, pomaga nam się modlić, wreszcie obdarza nas siedmioma darami: mądrością, rozumem, radą, męstwem, umiejętnością, bojaźnią Bożą i pobożnością. Św. Paweł mówi z kolei o owocach Ducha, którymi są: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, uprzejmość, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22). A zatem człowiek, który otwiera się na działanie Ducha Świętego po prostu staje się święty, szczęśliwszy, dojrzalszy.

Kościół naucza również o tzw. kosmicznym działaniu Ducha Świętego. To Duch Święty kształtuje porządek społeczny w aspekcie międzynarodowym, buduje pokój i tworzy społeczności typu naród. Zauważmy, że miał tego świadomość Jan Paweł II, który na Placu Zwycięstwa wołał w 1979 r.: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi... tej ziemi. Wiemy, że te słowa Ojca Świętego sprzed 30 lat były profetyczne. Polska przeszła wyjątkową drogę reform i przemian. Niech Jego wołanie będzie wciąż aktualne i dziś, niech zstąpi i na nas Duch Święty!