Światła wielkanocnej radości

Stacja I: Jezus powstał z martwych

Prowadzący: Chrystus zmartwychwstał Alleluja!
Wszyscy: Prawdziwie zmartwychwstał Alleluja!

Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.

Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem».  Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom.

A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». (Mt 28,1-10)

Świt trzeciego dnia po śmierci Jezusa.  W sercach uczniów smutek i ból. Kobiety przychodzą do grobu, by dokończyć pogrzebowych obrzędów, których wcześniej, ze względu na nadchodzący szabat, nie udało się dokończyć. Ale grób jest pusty. A Anioł mówi im, że On zmartwychwstał! Nie, tej wieści faktycznie nie można zatrzymać dla siebie. Trzeba ją wszystkim zanieść. Najpierw najbliższym, a potem całemu światu. A jeśli z początku mogły mieć jeszcze jakieś wątpliwości, spotkanie z Jezusem i objęcie Jego nóg pozwoliły zyskać pewność. On naprawdę żyje! Bolesna przeszłość ostatnich dni naprawdę okazuje się złym snem. I rozpoczyna się święto.

W świetle zmartwychwstania także każdy nasz ból może też okazać się tylko złym snem. Który w dniu naszego zmartwychwstania skończy się świętem.