Chcę być podobny do Boga. Jak najbardziej

Z psalmu 145

Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył

Jaki obraz Boga w sobie noszę? Jak, jakim Go sobie wyobrażam? I nie chodzi o ten obraz wyuczony, o powtarzanie wyświechtanych sloganów. Chodzi o ten obraz prawdziwy; ten, na którym bazuje moja wiara, na którym bazuje moje odnoszenie się do Boga. Ot, w moim podejściu do spowiedzi. Lekceważenie? A może wręcz przeciwnie, robienie, z Niego zrzędy, złośliwca, który we wszystkim doszukuje się winy i za każde uchybienie, nawet najdrobniejsze, z satysfakcja ukarze piekłem?
Nie taki jest Bóg. Nie spieszy się z gniewem. Jest łagodny. Jest łaskawy i wiele potrafi wybaczyć. I nie jest takim tylko dla niektórych, ale dla wszystkich. Dla każdego ze swoich stworzeń. I dla tego, który pobożnie stara się żyć zgodnie  Jego wolą, i dla tego, który się od Niego odwraca. I dla tego, który kroczy Jego ścieżkami i dla tego, kto zbłądził. Ciągle łagodny, ciągle miłosierny, ciągle łaskawy, dobry dla wszystkich.

Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski mówił Jezus. Jestem taki jak Bóg łagodny, miłosierny, łaskawy i nieskory do gniewu?

Ja bym ze sobą nie wytrzymał – myślę czasem. Ja bym z takim jak ja nie wytrzymał – myślę klękając u kratek konfesjonału. Tyle lat regularnie klękam, ale czy jestem lepszy? Jednych grzechów mniej, dobrze, innych za to się namnożyło. Chciałem być lepszy, a wychodzi na to, że jest coraz gorzej... Dziękuję Ci Boże, że jesteś łagodny, miłosierny, cierpliwy i nieskory do gniewu. Dziękuję, że mnie kochasz, choć ciągle we mnie tyle we mnie bylejakości...

Gdy znów otoczenie mnie zdenerwuje, gdy znów będę chciał napisać w mediach społecznościowych jakieś ostre słowo przeciw bliźnim  przypomnij mi, jaki Ty jesteś. Pomóż mi naśladować Cię.