Odpusty w Roku Jubieluszu 2025

Odpust można także otrzymać poprzez «inicjatywy, w sposób konkretny i hojny urzeczywistniające ducha pokuty, będącego jakby dusza Jubileuszu»:

• ponowne odkrycie pokutnej wartości piątku;
• powstrzymanie się przynajmniej jeden dzień od niepotrzebnych rozproszeń (realnych i wirtualnych!) lub niepotrzebnej konsumpcji;
• przekazanie pewnej sumy pieniędzy ubogim;
• wsparcie działalności religijnej i społecznej, zwłaszcza w obronie życia;
• udział w wolontariacie.

Oderwanie się na pewien czas od licznych, niejednokrotnie zbędnych zajęć oraz niezliczonych bodźców, oferowanych współczesnym społeczeństwom, zwłaszcza za pośrednictwem urządzeń cyfrowych i sieci społecznościowych, z których trudno nam zrezygnować, pomogłoby nam na nowo odkryć owo "unum necessarium", o którym mówił Jezus: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona» (Łk 10,41-42).

Choć wymienione wyżej praktyki pokutne są bardzo pobożnymi ćwiczeniami, nie należy traktować ich jako celu samego w sobie: maja pomóc w skupieniu wzroku na Jezusie Chrystusie i naszych braciach, odrzucając wszystko inne. Często narzekamy, że nie mamy czasu na modlitwę, ani na to, by pobyć sam na sam z Panem. Ale jeśli zastanowimy się ile czasu w ciągu dnia marnujemy, uświadomimy sobie, że moglibyśmy zarządzać czasem inaczej i więcej czasu moglibyśmy poświęcić Bogu i bliźnim!

Podsumowując i niejako upraszczając to, co zostało powiedziane do tej pory, możemy dojść do wniosku, że dar odpustu ukazuje nam Boga, będącego prawdziwie Miłością nieskończoną. «Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne» (J 3,16). Miłosierdzie Boże najwyraźniej objawiło się w krzyżu Chrystusa: Jezus ukrzyżowany jest wielkim "odpustem", jaki Ojciec dał ludziom dla odpuszczenia grzechów i możliwości synowskiego życia w Duchu Świętym (por. Jan Paweł II, Audiencja generalna, 29 września 1999). Założył Kościół by był sługą Jego miłosierdzia i powierzył mu zadanie odpuszczania grzechów (por. J 20,23; Mt 16,19 i 18,18), ucząc go, by bardziej cieszył się z jednego nawracającego się grzesznika, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, nie potrzebujących nawrócenia (por Mt 18,1-13; Łk 15,7). Odpusty są narzędziem, jakim Kościół dysponuje, aby w pełni i całkowicie ukazać i urzeczywistnić czułą miłość Boga do każdego z nas.

(Tłumaczenie własne wiara.pl/xwl)