XXIV Niedziela Zwykła

Wprowadzenie do liturgii

Przychodzimy do Boga,  by wychwalać Go,  dziękować Mu i prosić o przebaczenie. Bóg hojnie obdarza nas przebaczeniem, gdyż posłał swe go Syna, by zmazał dług naszych win. Otrzymując darowanie sami mu­simy przebaczać naszym bliźnim i do tego wzywa nas chrześcijańskie powołanie i nasza obecność na tej najświętszej ofierze.

Pomyślmy, czy umiemy przebaczać, czy przyszliśmy tutaj wolni od nienawiści i pojednani z bliźnimi? Przeprośmy teraz Boga za nasze wi­ny, a otrzymamy od Niego przebaczenie.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Myśl o przebaczeniu bliźnim stanowi główny temat dzisiejszej litur­gii słowa. Mamy przebaczać siedemdziesiąt siedem razy, to znaczy za­wsze, obrazowo ukazuje nam to przypowieść o niemiłosiernym słudze, Do przebaczenia wzywają nas słowa Księgi Syracydesa. Trudno prze­baczać, ale Chrystus zmartwychwstał i udziela nam siły, byśmy należąc do Niego zwyciężali zło, które nas oddala od Boga i ludzi.

Modlitwa wiernych

Zanieśmy teraz  do  Boga  naszą  modlitwę,  prosząc  Go,  by  wy­słuchał   tych,   którzy nieustannie  otrzymują  od  Niego  przebaczenie.

1. Aby Kościół przyczyniał się do  braterstwa ludzi" i niósł wszystkim przebaczającą miłość Boga. R. Wysłuchaj nas, Panie, i udziel przebaczenia.
2. Aby skłócone rodziny zaznały radości przebaczenia i pojednania.
3. Aby  skłócone  narody  zawarły  prawdziwy  pokój   i   umilały   wielko­dusznie wybaczyć sobie krzywdy.
4. Aby zgoda i przebaczenie panowały w rodzinach polskich.
5. Aby   w   naszych  zakładach   pracy   panowała   zgoda,   sprawiedliwość i wzajemne przebaczenie.
6. Aby zmarli (...) dostąpili  przebaczenia  od Boga  i  zostali napełnieni wieczną radością.
7. Abyśmy sami umieli przebaczać, gdy ktoś wobec nas zawini i abyś­my na tę ofiarę przychodzili pojednani z braćmi.

Boże, Ojcze, Ty przebaczyłeś i darowałeś nam dług naszych win, wysłuchaj Twojego ludu, który dostąpiwszy miłosierdzia prosi Cię o siłę i pomoc, by przebaczając bliźnim okazywał się prawdziwym Twoim ludem, niosąc światu miłość i prze­baczenie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przed prefacją

Dziękujemy za słowo życia i ofiarą Chrystusa, przez którą Bóg udzie­la nam przebaczenia. Dziękujemy za pomoc jaką daje nam Bóg byśmy umieli przebaczać.

Przed rozesłaniem

Wychodzimy z tej ofiary obdarzeni Bożym, przebaczeniem. Mamy iść z dobrą wolą, by i przebaczać innym. Może jednak nosimy urazy w sercu, może mię umiemy przebaczać. Bóg obdarza cię swoją pomocą i błogosławieństwem byś i ty umiał przebaczać, byś miał odwagę być chrześcijaninem.