Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, bo usłyszałeś słowa ust moich. Ps 138,1

Ważnym jest, by w procesie wychowawczym zaszczepić w dziecku umiejętność proszenia. To daje szansę na to, że nie wyrośnie na egoistę pełnego żądań, roszczeń i pretensji, z poczuciem, że wszystko mu się należy. Ktoś, kto potrafi wytrwale prosić, musi czasem uznać, że może spotkać się z odmową, że nie wszystko jest w stanie zrobić sam, a także, że potrzeba wysiłku, wytrwałości i cierpliwości, by coś otrzymać.

Bóg, mimo iż wie, czego mi potrzeba zanim Go poproszę, chce, bym Mu o tym mówiła. Bo prośba kształtuje we mnie postawę ufności i zawierzenia. Uczy pokory i buduje więź z Bogiem. On wysłuchuje mnie zawsze z miłością i dla mojego dobra. Mnie zaś potrzeba wytrwałości i cierpliwości, by otrzymać to, o co proszę, w najbardziej odpowiednim dla mnie czasie, a o nim wie tylko Bóg. On widząc dalej niż ja, musi mi czasem odpowiedzieć „nie mogę dać ci tego, o co prosisz, bo to oddali cię ode Mnie, zniszczy cię, popadniesz w grzech”. Czy potrafię w takiej chwili nadal Mu ufać i prosić?

Odpowiadam na słowo: 

Przypomnę sobie, jak reaguję, gdy nie otrzymuję tego, o co proszę Boga. Okażę skruchę za każde niepogodzenie się z Bożą odpowiedzią.

Co mówi Duch...

Do katolickiej jedności Ludu Bożego, która jest znakiem przyszłego pokoju powszechnego i do niego się przyczynia, powołani są wszyscy ludzie i w różny sposób do niej należą lub są do niej przyporządkowani, zarówno wierni katolicy, jak i inni wierzący w Chrystusa, jak wreszcie wszyscy w ogóle ludzie z łaski Bożej powołani do zbawienia. […] Wszystkie zaś dzieci Kościoła powinni pamiętać o tym, że swój uprzywilejowany stan zawdzięczają nie własnym zasługom, lecz szczególnej łasce Chrystusa. Jeśli zaś z tą łaską nie współdziałają myślą, słowem i uczynkiem, nie tylko nie będą zbawieni, lecz jeszcze surowiej będą osądzeni. Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Lumen Gentium, 13-14)

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

ramb63 Taizé Song - Oh Lord hear my Prayer (O Uslysz Moj Glos)