to takie sztuczne ... nie z serca !

Przez podanie ręki podaje się i przyjmuje wirusy i różne zarazki osobie w pobliżu. Jestem przeciw podawaniu ręki.

Dziwi mnie komentarz o sztuczności znaku pokoju. Mając chrześcijańskie serce otwarte na miłość i pokój życzymy miłości i pokoju wszystkim będącym w naszym pobliżu, także ludziom nam nieznajomym i staramy się tą miłością i pokojem dzielić. To wg mnie symbolizuje ten gest podania ręki na znak pokoju.

Gesty, znaki są ważne jeżeli nie są puste, trzeba za każdym razem wzbudzać w sobie intencję czynienia pokoju w codziennym życiu a gest w czasie Mszy św. ma o tym przypominać.

Pokój z tobą , lub pokój nam wszystkim , ważne żeby na człowieka stojącego obok spojrzeć i zapragnąć po wyjściu z kościoła czynić Jezusowy pokój.

Jeżeli ludzie traktują wezwanie kapłana - przekażcie sobie znak pokoju - jako wezwanie do gestu tylko tu i teraz ,znaczy to tylko tyle że chcą dobrze wykonać wezwanie –zadanie i chcą „obsłużyć „ jak najwięcej osób , zapominając że za chwilę Jezusa Baranka Bożego trzeba prosić o zmiłowanie nad nami.

Rolą diakonów i kapłanów jest tłumaczenie głębi słów Jezusa ,trzeba tak głosić aby ludzie zapragnęli żyć Słowem Boga . Prawo Boga i Kościoła ma ożywiać złożoną w nas przez Boga miłość do Niego, siebie, drugiego.
Patrzcie jak oni się miłują powinni zakrzyknąć na widok naszego postępowania niechrześcijanie !

A jeżeli ludzie w czasie mszy chcą podawać rękę dookoła siebie i trudno zmienić w nich ten nawyk mimo wcześniejszego tłumaczenia ,pouczenia i wyjaśnienia że gest jest tylko gestem a pokój trzeba wdrażać na co dzień po to aby wszyscy mówili o nas - patrzcie jak oni się miłują , to kapłanowi nie pozostaje nic innego jak poczekać z następnym wezwaniem do Jezusa Bożego Baranka .
W czasie afrykańskiej Mszy św. kapłani czekają , ludzie w tym czasie się ze sobą godzą, lud Boży ma również zmysł wiary jak pisał w adhortacji Evangelii Gaudium papież Franciszek.

Gdy szanuję i kocham człowieka wszystko staje się proste i radosne 

Skinięcie głową wcale nie jest niegrzecznym gestem. Uśmiech do tego i jest to znak życzliwości wobec drugiego.

U mnie w kościele w Kołobrzegu na mszy świętej kto chce to podaje rękę drugiemu,a inni poprzez skłon głową przekazują sobie sobie znak pokoju i nie słyszałem o jakimkolwiek problemie.Pozdrawiam.

Wystarcza spojrzenie. Zawsze podczas mszy kiedy wiem ze za chwile ksiadz powie "przekazcie sobie znak pokoju" mam takie dziwne specyficzne uczucie.

Nie wiem w jakim celu jest ta sonda i dyskusja. Wprowadzone gesty znaku pokoju są do wyboru, ale nie dla wiernych.

Jaki gest ma być wykonywany w danej Diecezji decyduje o tym Biskup miejsca.

Nie lubię podawania rąk. Zgadzam się, że jest to sztuczne. Lata temu w ogóle nie było "polecenia": przekażcie sobie znak pokoju; msza była ważna, po co to wprowadzono?

Czytam tu ,że podanie ręki może powodować przenoszenie zarazków.Moi drodzy zastanówcie się,każdego dnia dotykacie tysiące rzeczy(pieniądze,poręcze w tramwajach,autobusach,klamki w sklepach,urzędach itd,itd.)Zarazki są wszędzie.Tego się nie uniknie,ale od tego zaraz się nie umiera :)

U nas w parafii - jak komu pasuje. Generalnie jednak skłon ze względu na duże odległości między wiernymi. A z żoną - pocałunek pokoju, oczywiście dyskretnie, z wyczuciem, szanując innych obecnych, a nade wszystko - szanując świetą liturgię.

A w mojej parafii to mało kto skłoni głowę i się popatrzy, nie wspominając o podaniu ręki.
Takie czasy że do kościoła się idzie by "odbębnić" by w razie czego powiedzieć "przecież chodziłem do kościoła" a nie z potrzeby ducha. Więc i głową się nie chce skinąć, a do wyjścia kto pierwszy się szybko dopychać a potem stanie na polu i oglądanie kto jak ubrany itp.
Obłuda i pogańskie tradycje, ot to co większość katolików pociąga.

Kiedyś - na znak pokoju - ludzie skłaniali do siebie głowy. Teraz jest zwyczaj podawania dłoni. Nie znoszę dotykać obcych ludzi, czuję do tego obrzydzenie. Nie wiem, czy ci ludzie mają czyste ręce, poza tym widzę, że np. mają na dłoniach kurzajki, czasem wycierają nos, grzebią w uchu - a potem podają tę rękę. Czy ktoś ma podobne odczucia - i jak sobie radzić? Czy - gdy nie podam ręki komuś, kto do mnie wyciąga swoją - to będzie wielkie uchybienie?