Serce roku liturgicznego i naszej religijności

Na zakończenie liturgii może odbywać się procesja z Najświętszym Sakramentem. Jest ogłoszenie całemu stworzeniu radości chrześcijańskiej ze zmartwychwstania Jezusa. Oczywiście, nie ona jest najważniejsza – najistotniejsza jest liturgia. W niektórych parafiach procesje odbywają się rano. Dlaczego? Otóż w liturgii przedsoborowej utarła się praktyka celebracji liturgii tylko rano (nie było Mszy Świętych popołudniowych i wieczornych). Więc procesję odprawiano rano. Do lat pięćdziesiątych, kiedy papież Pius XII przeniósł liturgie Triduum Paschalnego na wieczór, panowała absurdalna praktyka – Wigilię Paschalną z uroczystym Alleluja sprawowano w Wielką Sobotę rano, a po zakończeniu liturgii z powrotem umieszczano Najświętszy Sakrament w Bożym Grobie i przeżywano smutek.

Jest jeszcze jedna prawda o procesji w niedzielę rano. Otóż początkowo Wigilia Paschalna była rzeczywistym długim czuwaniem chrześcijan. Zaczynała się po zachodzie słońca, a kończyła, kiedy świtało. Więc procesja była rzeczywiście rano, ale wypływała z całej liturgii. Potem ludzie udawali się na śniadanie – dlatego dzisiaj na Wielkanoc jemu uroczyste śniadanie.

Przyznam się, że do mnie jako kapłana, teologa, bardziej przemawia procesja nocna, bo wyraża po prostu radość całego Kościoła i moją osobistą. Cieszę się, że Pan Jezus żyje, że zaczyna się nowy świat, a celebrowana liturgia zapowiada ostateczne zwycięstwo Chrystusa i szczęśliwą wieczność.

Wigilia Paschalna nie jest końcem Wielkiej Soboty, lecz rozpoczyna trzeci moment Triduum Paschalnego – dzień zmartwychwstania. We wspominanym dokumencie Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów tak czytamy: „Trzeba uważać, aby w zapowiadaniu Wigilii paschalnej nie przedstawić jej jako ostatniego momentu Wielkiej Soboty. Lepiej będzie mówić, że Wigilia Paschalna jest sprawowana „w noc Paschy” i to jeden akt kultu. Zachęca się duszpasterzy, aby w katechezie do wiernych pilnie pouczali o potrzebie udziału w całej Wigilii”[22] .

Od rozpoczęcia Wigilii Paschalnej trwa Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Podczas Mszy Świętych odbywa się pokropienie wiernych wodą pobłogosławiona w ciągu nocy. W widocznym miejscu znajdują się symbole i znaki Chrystusa zmartwychwstałego: krzyż z czerwoną stułą, paschał i figura zmartwychwstałego, które towarzyszą naszej modlitwie i liturgii aż do zakończenia Pięćdziesiątnicy, czyli Uroczystości Zesłania Ducha Świętego.

W samą Uroczystość Zmartwychwstania należy odprawić nieszpory chrzcielne. W czasie śpiewu psalmów odbywa się procesja do chrzcielnicy i każdy indywidualnie znaczy siebie wodą chrzcielną[23] .