Obraz Matki Bożej z sanktuarium w PompejachJeśli ktoś uczestniczył w Liturgii Godzin, odmawianej przez zakonników czy księży, mógł się wsłuchiwać w melodię recytacji. Duchowni najczęściej odmawiają brewiarz na wysokim tonie. Nie stosują akcentów logicznych i gramatycznych, bo treść zawarta w psalmach nie jest jedyną wartością takiej modlitwy. Jej uczestnikom chodzi o wyciszenie i kontemplację. Chyba nie jest przypadkiem, że w czasach średniowiecznych brewiarz zastępowano Różańcem. Kiedy zakonnicy nieznający łaciny, albo w ogóle niepotrafiący czytać, chcieli kontemplować tajemnice wiary, zamiast po psałterz sięgali po Różaniec. Również dzisiaj starsi kapłani mający problemy ze wzrokiem mogą zamieniać brewiarzowy obowiązek na obowiązek odmawiania Różańca. Znamienne jest także, że 150 „Zdrowaś Maryjo”, powtarzanych podczas tej modlitwy, kojarzy się ze 150 psalmami w Psałterzu Dawida. Tak jak w kościołach malowano sceny biblijne na sklepieniach, by w ten sposób udostępnić także biednym Słowo Boże, docierające do nich za pomocą obrazu (Biblia pauperum), tak można powiedzieć, że Różaniec jest rodzajem powszechnego brewiarza. Zapowiedź tajemnicy ma uruchomić wyobraźnię, a dzięki kontemplacji człowiek zanurza się w tym, co jest jej przedmiotem.
Do źródeł wiaryRóżaniec nazywany jest modlitwą ewangeliczną. W Piśmie Świętym znajdujemy jego formę i treść. Główna część „Zdrowaś Maryjo” przytacza pozdrowienie archanioła Gabriela ze Zwiastowania Maryi. Dalsza część jest pozdrowieniem i błogosławieństwem Elżbiety. Modlitwę „Ojcze nasz” także znajdujemy na kartach Ewangelii, bo przekazał ją Apostołom sam Chrystus, a „Chwała Ojcu” jest rozwinięciem formuły wypowiedzianej przez Jezusa, posyłającego swych uczniów z misją głoszenia Dobrej Nowiny.
Spośród rozważanych tajemnic tylko Wniebowzięcie i Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi nie są udokumentowane w Piśmie Świętym, choć czerpią z niego inspirację. Biblijne pochodzenie Różańca sprawia, że jest to modlitwa chrystocentryczna.
Różaniec z PapieżemObecny rok przez Jana Pawła II został ogłoszony Rokiem Różańca. W liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae Ojciec Święty ukazuje sens tej modlitwy i zwraca uwagę na jej medytacyjny charakter. „Jednak najważniejszym motywem, by zachęcić z mocą do odmawiania Różańca, jest fakt, że stanowi on bardzo wartościowy środek, sprzyjający podejmowaniu we wspólnocie wiernych tego wysiłku kontemplacji chrześcijańskiego misterium, który wskazałem w liście apostolskim Novo millennio ineunte jako prawdziwą pedagogikę świętości, której podłożem powinno być »chrześcijaństwo wyróżniające się przede wszystkim sztuką modlitwy« - pisze Papież. - Kiedy we współczesnej kulturze, mimo tak licznych sprzeczności, pojawia się nowa potrzeba duchowości, pobudzana również przez wpływ innych religii, bardziej niż kiedykolwiek przynagla wezwanie, by nasze wspólnoty chrześcijańskie stały się »prawdziwymi szkołami modlitwy«. Różaniec należy do najlepszej i najbardziej wypróbowanej tradycji kontemplacji chrześcijańskiej. Rozwinięty na Zachodzie, jest modlitwą typowo medytacyjną i odpowiada poniekąd »modlitwie serca« czy »modlitwie Jezusowej«, która wyrosła na glebie chrześcijańskiego Wschodu”.
Książki o różańcuKarty różańcowe