XVIII Niedziela Zwykła

Wprowadzenie do liturgii

W dzień poświęcony Panu, po całym tygodniu pracy czy zasłużonego wypoczynku .przychodzimy do świątyni, do Tego, który powiedział: „nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych" (Mt 4, 4). Tylko Jezus Chrystus może dać pokarm, który nie ginie, który zaspokaja wszelkie głody ludzkiego serca. On dziś woła: „Wszyscy spragnieni przyjdźcie". Uczestnicząc w tej Eucharystii odpowiedzmy na Jego zaproszenie, bo tylko On zna nasze ukryte pragnienia i może je zaspokoić.

Często tak niewiele potrzeba, abyśmy zwątpili w miłość Boga. Przeprośmy Go za naszą małoduszność, za brak zaufania.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Teraz mówi do nas Pan. W I czytaniu prorok Izajasz posługując się metaforami wody, chleba, wina i mleka zapowiada obfitość duchowych darów Boga, o które trzeba usilnie zabiegać. Podobny obraz spotykamy w Ewangelii, gdzie Jezus rozmnażając chleb wskazuje na inny pokarm — Eucharystię. Rozważanie dobroci Bożej i owoców odkupienia zamyka św. Paweł w II Czytaniu wspaniałym hymnem wdzięczności. Pełni skupienia i zadumy słuchajmy słowa Bożego, bo gdy w Kościele czyta się lub wyjaśnia Pismo Święte, mówi sam Bóg do swego wybranego ludu, Chrystus nadal głosi Ewangelię.

Modlitwa wiernych

Bogu gotowemu obdarzać nas swoimi łaskami przedstawiamy prośby:

1. Aby Ojciec św. pełen mocy i mądrości Bożej wskazywał światu drogę zbawienia.
   R. Wysłuchaj nas, Boże, który nas miłujesz.
2. Aby wszyscy chrześcijanie trwali w miłości Bożej.
3. Aby grzesznicy wrócili do przebaczającej miłości Boga.
4. Aby rolnicy mieli dość sił i sprzyjającą pogodę do zebrania plonów ziemi.
5. Aby zmarli NN. mogli oglądać oblicze Boga.
6. Aby wszyscy tu zgromadzeni wzmacniali swoją wiarę słowem Bożym i Chlebem Eucharystycznym.

Panie, tylko Ty dajesz nam prawdziwy chleb — siebie samego, wysłuchaj naszych modlitw i bądź dla nas fundamentem życia. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Przed prefacją
Dziękujemy Ojcu, który lituje się nad ludźmi karmiąc wszystkich słowem zbawienia i chlebem życia.

Przed rozesłaniem

Jezus Chrystus udzielił łaski, aby nic nie zdołało odłączyć nas od Bożej miłości objawionej w Eucharystii. On umacnia tę łaskę swoim błogosławieństwem.